Evangélikus főiskola, Pozsony, 1857
Beatum me, si cum ceteris, optima voluntate, non de scopo, omnibus rato, sed de via tantummodo et acrius subinde disceptasse iudicabor. Cuius quidem voti me damnatum iri, pro ea, qua estis, et semper eratis sapientia et singulari benevolentia, spero, planeque confido. Tu juventus literarum studiosissima, florentissima, lectissima, non postremum in animo meo tenes locum, tametsi postremis dictionis huius verbis adpellata. Tui namque amore provinciam sacri praeconis, quam egressus ex ephebis susceperam, cum munere docentis scholastici lubens commutaram, et in hac palaestra currendi, luctandi, ludendi, dum licuit, vitae scopum collocabam. Vos, iuvenes literis dediti, spes patriae, rami coetui huic sanctiori inserti; vos, inquam, vigere et convalescere non potestis, nisi succo et tepore huius arboris foveamini. Suo vos complectitur hic coetus spiritu; nam tum suam ducit scholam, cuius cives estis, dum voluntate et studiis suis animatur: o facite, ut vos quoque eius sitis; ut cogitatis, sensibus et factis vestigiis eius insistatis, totaque vita hunc cursum animo sanctissime proponatis! Tum virtute hac suscepti et nutriti et corroborati, deo, patriae, bonisque omnibus probabimini, ipsique vos optimorum votorum damnabimini. Quod deus ratum et acceptum esse velit! Quare gaude coetus evangelice Posoniensis tantis tuis et fere invidendis bonis: conserva rem tuam sanctiorem, maiorum virtutibus partam, posteris hereditatem fide, spe. et charitate beatam atque florentem! Jamquc vale ecclesia, vale schola! Valete ecclesiae et scholae lumina et fulcra, antistites, doc- tores, inspectores, curatores! Valete contubernii scholastici collegae, cum tradita fidei et dexteritati vestrae pube! Membra coetus huius sanctioris singula, eiusdem serti flores, coronae gemmae, valete! Valete et reliquorum coetuum sacrorum socii cultissimi, humanissimi, omnes eiusdem coelestis patris filii amatissimi, valete! Vale urbs, situ et amoenitate longe lateque notissima, desideratissima! Valete omnino cives Posonienses, institutis humanitatis, studio in rem communem et mutua concordia pro merito celebrati! Valete propinqui! Valete, — vox haeret, spiritus praecluditur dicenti: sed tamen, — valete — coniux vidua et liberi orphani, ah! quam acerbum est ab hac orbitate divelli! — deo, vestraeque virtuti commendati valete! Ac, ut omnia complectar paucis, plura dolor prohibet: valete amici extranei, amici patrii, amici domestici, valete; Michnayo- que vestri amicissimo, at in perpetuum vale dicenti, id modo, velim, faventes extremum addicite: sit ei terra levis! Valete! \
