Teológia - Hittudományi Folyóirat 47. (2013)

2013 / 3-4. szám - Szuromi Szabolcs Anzelm: Az egyetemes és partikuláris zsinati fegyelem befolyása a magyar zsinati jogalkotásra a 11-13. században

Az egyetemes és partikuláris zsinati fegyelem befolyása... SZUROMI SZABOLCS ANZELM Isidorianae-117 és az 1008—1022 közé tehető Decretum Burchardi Wormatiensis-tn A leg­utóbbi években végzett szövegkritikai elemzéseink a zsinaton előforduló kánonok szö­vegének tartalmát és szerkezetét is figyelembe véve, a felsorolt három gyűjtemény közül a Decretum Burchardi használatát valószínűsítik, amelyet jól mutat az I. Esztergomi Zsinat néhány meghatározó kánonjának a rokonsága a Decretum Burchardi Wormatiensis-ben található fegyelmi anyaggal (Can. 8=BW 5. 4619; Can. 17=BW 3. 3720; Can. 19=BW 2. 23521; Can. 27=BW 8. 5722; Can. 30=BW 2. 2123; Can. 55=BW 9. 3824; Can. 66=BW 2. 16025). 17 Stickler, A., Historia iuris, 131—140. Erdő, P., Die Quellen des Kirchenrechts, 78-79; vö. Fuhrmann, Η., Ein­fluss und Verbreitung derpseudoisidorischen Fälschungen, I—III (Monumenta Germaniae Historica, Schriften XXIV/ 1—3), Stuttgart 1972-1974, II, 334. Kiadása: Hinschius, P. (ed.), Decretales Pseudo-Isidorianae et Capitula Angli- ramni, Lipsiae 1863. 19 Vö. STICKLER, A., Historia iuris canonici latini, 154-158. Erdö, P., Die Quellen des Kirchenrechts, 88-90. Hoff­mann, H.—Pokorny, R., Das Dekret des Bischofs Burchard von Worms. Textstufen — Frühe Verbreitung — Vorlagen, (MGH Hilfsmittel 12), München 1991. Will, L., Die Rechtsverhältnisse zwischen Bischof und Klerus im Dekret des Bischofs Burchard von Worms. Eine kanonistische Untersuchung (Forschungen zur Kirchenrechtswissenschaft 12), Würzburg 1992. Kiadása: PL CXL. 537-1090; vö. Fransen, G.-Kölzer, Th. (Hrsg.), Burchard von Worms, Decretorum Libri XX, Aalen 1992. 19 Cone. Sírig. I, Can. 8: Si quis descriptas festivitates non feriaverit, eadem lege iudicetur [ZÁVODSZKY L., Szent István, Szent László és Kálmán korabeli törvények, 19]; vö. BW 5. 46: Si quis ebrietatem vel voracitatem eucharis­tiam evomuerit, XL dies poeniteat: clerici, vel monachi, seu diaconi, XL dies poeniteant, presbyteri, LXX dies, episcopi XC. Si pro infirmitatis causa evomuerit, VII dies poeniteat. (Penitentiale Bedae) [PL CXL. 761], 20 Cone. Strig. I, Can. 17: Ecclesia non consecretur, si dos et terra prius non dantur [ZÁVODSZKY L., Szent István, Szent László és Kálmán korabeli törvények, 200; vö. S. Ladíslaí Regis Decretum liber primus, 5: Quicumque ecclesiam deo edificaverit, et dotem nominaverit, nominatam vero non dederit, ad illud explendum transmisso nuncio prevaleat episcopale iudicium; cui si quis contradixerit, et contradicendo verberaverit, ipse regali iudicio subia- ceat. ZÁVODSZKY L., Szent István, Szent László és Kálmán korabeli törvények, 159]; vö. BW 3. 37: Placuit ut quo­ties ab aliquo fidelium ad consecrandas Ecclesias episcopus invitatur, non quasi ex debito munus aliquod a fun­datore requirat, sed si ipse quidem aliquid ex suo voto obtulerit, non respuatur. At tamen unusquisque episcopus meminerit ut non prius dedicet Ecclesiam, nisi antea dotem basilicae et obsequium ipsius per dona­tionem chartulae confirmatum accipiat. Nam non levior est ista temeritas si sine luminaribus vel sine substantiali sustentatione est eorum qui ibidem servituri sunt, quam si domus privata consecretur Ecclesia. (Cone. Wormati- ense [a. 863] c. 1) [PL CXL. 761]. 2’ Cone. Strig. I, Can. 19: Nullus clericus de alio episcopatu vel provincia sine commendaticiis litteris suscipiatur [ZÁVODSZKY L., Szent István, Szent László és Kálmán korabeli törvények, 200]; vö. BW 2. 235: Presbyter proprio loco dimisso ad alium migrans nequaquam recipiatur, nisi suae migrationis causam dixerit, et se innocenter vi­xisse in parochia in qua ordinatus est sub testibus probaverit: litteras etiam habebit in quibus sint nomina episco­pi et civitatis plumbo impressa, quibus cognitis, et talibus inventis quibus fides adhiberi possit, recipiatur. (Cone. Cabilonense II [a. 813] c. 41) [PL CXL. 665], 22 Cone. Strig. I, Can. 27: Vita et virtus canonicorum secundum regula ipsorum ab episcopo disponantur [ZÁ­VODSZKY L., Szent István, Szent László és Kálmán korabeli törvények, 201]; vö. BW 8. 57: (...) Tales omnino prae­cipimus, ut ubicunque inventi fuerint, episcopi sine ulla mora eos sub custodia constringant canonica, et nulla­tenus eos amplius ita errabundos et vagos secundum desideria voluptatum suarum vivere permittant. Sin autem episcipis suis canonice obedire noluerint, excommunicentur usque ad iudicium episcopi regionis illius. (...) [Cone. Moguntinum (a. 847) c. 18] (PL CXL. 804). 23 Cone. Strig. I, Can. 30: Nullus servus clericus ordinetur, nisi antea dominus eius plenam sibi dederit libertatem [ZÁVODSZKY L., Szent István, Szent László és Kálmán korabeli törvények, 201]; vö. BW 2. 21: Ut nulli de servili conditione ad sacros ordines promoveantur, nisi prius a dominis propnis legitimam libertatem consequantur. Cuius libertatis charta ante ordinationem in ambone publice legatur, et si nullus contradixerit, rite consecrabun­tur. Porro servus non canonice consecratus, postquam de gradu deciderit, eius sit conditionis, cuius fuerat ante gradum. (Cone. Triburiense [a. 895] c. 25) [PL CXL. 628]. 24 ZÁVODSZKY L., Szent István, Szent László és Kálmán korabeli törvények, 204; vö. PL CXL. 820. 25 Conc. Strig. I, Can. 66: Ut omnes archidiaconi breviarium canonum habeant [ZÁVODSZKY L., Szent István, Szent László és Kálmán korabeli törvények, 205]; vö. BW 2. 160: (...) Nulli sacerdoti suos liceat canones ignorare, nec quid­197

Next

/
Oldalképek
Tartalom