Alber, Joannis Nepomuk: Epitome institutionum historiae ecclesiasticae (Agriae, 1826)-90
20 Epitome Part. I. i5. Non eo minus, cum Antonino Pio Marcus Aurelius successisset, pergebant gentiles insectari Christianos, nominatim Smyrnae magnam hi in illos acerbitatem exercuerunt. In hac Germanicus adolescens in bestiam sibi paratam, ultro insili it. Quintus vero nimium antea praefidens, ad solum adspectum belluarum a Religione descivit. S. Polycarpus igni traditus, et gladio confossus occubuit. Hujus apud Eusebium refertur precatio, facta ad Deum clara voce, dum jam ad rogum impositus esset. Quia vero in hac precatione is Beatam Virginem non invocaverit. Eas n agius hoc in argumentum traxit contra invocationem Sanctorum: quasi vero ibi locus fuisset coram gentilibus invocandi Beatam Virginem, unde in opinionem delabi potuissent, nobis non esse unum Deum, verum a nobis coli etiam Beatam Virginem pro dea. Romae quoque ab ipso Aurelio Imp. Felicitas cum septem liliis data neci, et Ptolemaeus, cum quibusdam aliis ab Urbico Urbis Praefecto affectus supplicio est. Aurelio, et Lucio Vero consorti Imperii Justinus denuo porrigit apulogiam: idem fit a Melitone Episc. Sardensi, ab Apollinari Episc. Hierapol. et ab Athenagora, dum novum edictum factum esset adversus Christianos, pug. i53. §. 16. In bello, quod Imperator Aurelius gerebat contra Quaclos, et Marcomannos, dumque in summo discrimine Romanorum exercitus esset in locum progressus , in quo cingeretur altis, et praeruptis montibus, et ob aquae penuriam siti jam ad desperationem ageretur; Christiani in eodem exercitu legionis Melitinae suis precibus pluviam a Deo obtinuerunt exerci
