Alber, Joannis Nepomuk: Epitome institutionum historiae ecclesiasticae (Agriae, 1826)-90

A Sec. V. usque ad Sec. VIII. i65

in Ecclesia, Martino sacrificante, is, cui hoc mandatum dederat, caecitate percussus est. Iterum vero Theodorus Calliopa cum eodem mandato Constantis venerat Romam. Qui Marti- num comprehensum, et navi impositum avexit noctu. Dum navis, quae illum vehebat, Constan- tinopolim appropinquasset, sparsum est tota urbe advenire Martinum Dei hostem, haereticum, perduellem, proditorem, qui Romam, et Italiam tradere hostibus voluerit. Saraceni irruperant in Siciliam. Olympius Exarcha, ille idem, qui Martinum occidere voluerat, contra hos infeliciter pugnaverat amittendo etiam exercitum. Is Mártiimra , venerari coeperat viso illo prodigio, quo caecitate percussus est is, cui mandatum occidendi Martini dederat. Olympius insimulatus est proditionis, qua factum sit, ut Saracenis victoria cesserit. Conscium vero istius proditionis, nec de Olympio comprobatae, maligne etiam fecerant Martinum, ad causam praetexendam iis, quae acta in eumdem Martinum sunt. Ubi advectus estConstan- tinopolim, permissus est in portu jacere in grabato, erat enim summopere podagricus diem totam, ut quasi tam insignis maleficus plebi exponeretur videndus. Deinde postquam tentus fuisset in car- cere mensibus tribus, productus in judicium est, quod in eum exercuit Troilus Praefectus aerario, illiusque criminis nomine damnatus est: et postquam deductus ad aream palatii, et in con- fluxu multitudinis, spectante Constantio ex fenestra, anathema ei dictum fuisset, exutus vestibus usque ad interulam in compedibus , et manicis praecedente carnifice cum stricto gladio in manu reductus ad praetorium est. Postera die venit Constans ad Paulum Episcopum, extremo morbo laborantem, narraturus cum gloriatione,

quae