Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.5. (Agriae, 1825) - 89e

in Hungáriám quoque irrepserunt: de quibus, et de Sacramentariis, in Comitiis a. 3 545. Posonii habitis, constitutum fuisse legitur , si qui adhuc superessent in regno, hos procul expellendos esse ex omnibus locis, nec amplius quemquam illorum intra fines regni recipiendum. Iidem divisi in plures, quam triginta sectas sunt, quae denominantur vel ab earum auctoribus, vel locis , in quibus sibi nidos struxerunt, vel etiam ab eo, quod praecipue profitentur, et agunt ex professione suae sectae, ut exempli gratia Mennonitae , a quodam Mennone Frisio, suam appellationem ducentes , Adamitae, quod nuditatem Adami assectarentur , dum in statu fuisset innocentiae, pars Abecedarii, qui gnaros legendi, ct scribendi exerrabantur , et damnabant, Enthusiastae, qui rejecta omni Scriptura sacra nonnisi suis revelationibus inhaerendum vellent esse. Et sic porro alii aliter.

Praeter has autem, Sacramentariorum , et quae Anabaptistarum generali nomine continentur, in eodem Lutheranismo enatae sunt aliae adhuc sectae. Joannes Agricola lslebii natus, quae patria etiam Lutheri fuit, hujusque discipulus, sectae inter Lutheranos auctor fuit , quae Antinomorum vocatur, id est Legi adversantium. Cum pro fundamento sibi posuisset, leges esse inutiles, hinc velut consectarium affirmabat, et docebat , nec actiones , quamvis lege inhibitas , obesse homini ad salutem, nec bonas , et legibus consentaneas prodesse. Itaque homicidium, adulterium, ebrietatem , et cujuscumque generis facinora, legibus prohibita, non esse peccata, si ab iis, qui fidem in Christum habent, committerentur. Sed neque Lutherus operum, sive bonorum, sive malorum

ra8 2 Institut; Hist. Eccl. Pars V.