Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.5. (Agriae, 1825) - 89e

nelense abrogavit, atque una libertatem religio­nis ipsis, eo edicto datam, sustulit, omneque hu­jus exercitium interdixit. Poenam exilii decrevit in eorum ministros , quos eo tempore habebant, poenam vero triremium, in eos, si qui deinceps ausi fuissent hocce ministrorum munere apud eos fungi. Iis, autem, qui ex ministris redirent ad Religionem Catholicam , pensiones, et subsidia vitae largissima constituit, quibus etiam eorum uxores fruerentur, si ipsi praemortui essent. Iis­dem Hugonotis ademit omnia templa, et scholas: eorumque proles debebant ritu Catholico bapti­zari , cautum vero, ne adultis, si sponte transire ad Religionem Catholicam nollent, vis aliqua in­ferretur , aut quidpiam molestiae fieret. Ne au­tem regnum attenuaretur, si emigrassent, res­que suas exportassent, emigratio inhibiti* severe ipsis est. Non eo minus tamen clam, et occulte ad centum illorum millia ex Gallia excesserunt in Angliám, Belgium, Helvetiam, aliasque regiones ubi suam religionem possent cum libertate exer­cere. Reliqui ad vicies centena millia in regno manentes, maximam partem etiam ad Religionem Catholicam reversi sunt, etiam si non omnes sin­cere , et solummodo in speciem invitati praemiis, quae ab Rege iis , qui converterentur, erant pro­missa , et constituta. Idem fecit Ludovicus XIV. erga Protestantes in Alsatia , dum hanc post tri- cennale bellum, propter Religionem in Germania gestum , pace Monasteriensi obtinuisset. Hode Vie de Louis XIV, Calmet in Hist. Univers, A Sec. XVI. usque ad Sec. XIX. 12I

Next

/
Oldalképek
Tartalom