Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d

Aquisgrani Rex Germanise fuisset coronatus, ultro votum emisit, et ejus exemplo multi alii Principes Germaniae de expeditione suscipienda in Orientem, Crucemque, insigne ad expeditionem hanc per­gentium assumpsit, petiitque et obtinuit ab Inno- centio Papa, ut tam in se, quam in alios , qui Crucem assumpserant, excommunicatio constitue­retur, nisi certo tempore profecti essent. Petiit deinde solvi hocce voto, obtinuitque , sed dato prius jurejurando de parendo super hoc manda­tis Ecclesiae. Cum deinde Romae a. 1220. ab Ho­norio Papa Imperator fuisset coronatus, Crucem resumpsit, votum publice innovavit, plures ad Crucem suscipiendam induxit, juravitque publice, se in certo termino a Romana Ecclesia sibi prae­figendo, profecturum. Cum omnes alii, nec tan­tum ex Germania, verum etiam ex aliis regnis, parati essent ad proficiscendum, sed Imperato­rem velut supremum exercitus ducem praestola­rentur, et quamvis Honorius Pontifex hunc etiam ursisset, isque ingentem animum semper prae se tulisset ad proficiscendum; tamen haec nonnisi ver­ba erant, quibus ductabat Pontificem, omnesque alios. Sic res protracta erat usque ad a. 1227. quo Honorius mortuus est. Hugolinus Ordinalis ei successit, qui se Gregorium IX. in Pontificatu no­minavit. Mensem Junium hujus ejusdem anni post multas dilationes, et procrastinationes ipse Fridericus Imperator defixerat. Convenit ingens bellatorum multitudo , ut tantum Anglorum sexa- ginta millia essent. Hunc exercitum, ait Scriptor Gestorum Gregorii IX. apud Raynaldum ad an. 1227. num. 28. in civitate Brundusii, regione pe­stifera, cujus ardoribus ipsa fere solida metalla liquescunt, simulata proprii corporis aegritudine illo detinuit tempore, ut major exercitus pars aeris, et A Sec. XIII. usque ad Sec XVI. 5 7 ;

Next

/
Oldalképek
Tartalom