Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d
f gallis, Polonis, et Venetis sperandam esse confirmabat, non passuros, ut suis Majoribus deteriores esse videantur. Exposuit quoque in ipsa Asia quinam, et quot essent, qui juncturi manus sint ad idem hoc bellum. Denique indixit etiam preces, concessit Indulgentias in forma Jubilaei, nec non Indulgentias plenarias constituit omnibus pergentibus ad hoc bellum, atque suam huic operam navantibus per octo menses, sed et iis, quos contingeret prius ex vita decedere. Anglia civilibus eo tempore vehementer agitabatur motibus. Hanc Pontifex in eadem oratione ad conventum , dixit causam esse, cur Angii nihil possent polliceri. Caroli VII. Regis Franciae venerant legati. Quorum vero omnium primum fuit, queri de injuria, quae per Pontificem illata sit eorum Regi. Erat contentio de regno Siciliae inter Ferdinandum Aragoniensem, et Renatum Ducem Andegavensem, utroque jus sibi asserente in idem regnum: quod unde sibi formaverint, declaratum est hujus part. IV. $pho 11. Pius vero II. Ferdinando regnum adjudicaverat: cumque duces Andegavenses e Regum Franciae regio sangvine descenderent, hanc suam etiam injuriam Carolus Rex dicebat. Excusavit factum Pontifex, expo- suitque necessitatem, qua constrictus facere non possit, quod peteretur, videlicet, ut regnum Ferdinando jam attributum, in Renatum transferret. Etiam per adoptationem Alphonsi Aragonis, a quo descendit Ferdinandus, ab Joanna II. Siciliae Regina, jus suum repetebat idem Ferdinandus : Renatus vero, quod ab eadem Joanna altera adoptatione haeres Siciliae constitutus fuisset Ludovicus III. Andegavensis. Pontifex autem Romanus neutram agnovit validam adoptationem : siquidem Sicilia feudum esset Sedis Apostolicae, atA Sec. XIIT. usque ad See. XVI. iíj i i
