Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d

Aeneas Sylvius in Retractat. in Bullar. in Pi& II Constit. 10. qui nomen deinde Pii II. gessit factus Romanus Pontifex, perhibet, multos tunc in Germania viros doctissimos, et opinione sanctitatis illustres dixisse, Nunc se scire Basileen- ses non habere Spiritum sanctum ductorem, quando talem conditionem ad schisma componendum tam aequam respuissent. Quibusconsideratis, sunt verba ejusdem Sylvii, caligo tandem ab oculis nostris cecidit, quce velut aranearum tela verum cernere impediebat: recognovimus errorem nostrum, venimus Romam, Rasileense dogma rejecimus, Eugenio Pontifici Maximo caput submisimus , et reconciliati Ecclesioe Romance doctrinam ejus imbuimus, et illud Hieronymi diximus : Ego nullum primum nisi Christum sequens, Beatitudini tuce, id est, Cathedrce Petri communione consocior: super illam fundatam Ecclesiam scio. Quicumque extra hanc domum agnum Dominicum comederit, profanus est. Si quis in arca Noe non fuerit, peribit regnante diluvio.

Eugenius IV. diem supremum obiit a. liiq. die 23. Febr. Thomas Sarzamensis Cardinalis ei sulfeclus est, qui se Nicolaum V. in Pontificatu nominavit. Jam Germania sub Eugenii obedien- tiam, abdicatis Basileensibus, concesserat , professa, se non potuisse laudabiliorem, possibiliorem , ac magis deificum excogitare modum pro Ecclesiae Dei unione, quam sanctae Romanae Sedi associari, et a communione Christi fidelium minime segregari. Hoc professus est Fridericus Rex Romanorum his ipsis verbis in decreto, quo ex consilio, et consensu omnium Principum Germaniae omnibus in Germania praecepit, ut desertis Basileensibus, et Felice pseudopapa Nicolaum

452 Institut. Hist. Reel. Pai's IH.