Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d
s8 Instil. Hist. Eccl. Pars IV. fecerit, ipseque ab equo, territo tonitru, excussus in terram sit. Quae res ita Norbertum perculit, ut statim de vita sua aliter instituenda, propositum fecerit. Factus Sacerdos non satis habuit vitam instituere ad omnem normam Christianae pietatis, verum ut alios etiam a vitiis abstraheret , et ad agendam poenitentiam permoveret, indutus melotam, id est, tunicam ex ovina pelle, nudipes urbes, et loca peragraverit, monendo, et hortando omnes ad pie vivendum, agendamque poenitentiam. Quod cum in Laudunensi dioecesi etiam fecisset, a Bartholomaeo Episcopo Laudunensi rogatus , ut sibi , atque sociis suis, quos jam na- ctus plures erat, domicilium apud se constitueret; in loco , quem Praemonstratum vocabant, inter asperos montes hoc fecit: inde ejus disciplina ita propagata est, ut annis triginta post jam fere centum monasteria in diversis regnis Ordo Praemon- stratensium numeraverit. Regulam suis Norber- tus tradidit S. Augustini. Demum factus etiam Ar- chiepiscopus Magdeburgensis, a. i]34. diem obiit supremum. Vita S. Norberti apud Bolland. Iidem deinde Canonici Regulares appellari coeperunt: neque nisi nomine a Coenobitis differentes. Quin in quibusdam Ecclesiis Cathedralibus Canonici non alii etiam fuerunt, quam tales, qui in communi vixerint juxta certam Religiosae vitae regulam. Unde ipsum etiam Canonicorum nomen venit, quod significat Regulares. Quin Episcopis ex Decretali: Quoniam a Gregorio IX. Tit. De I ita et honestate Clericor. jus etiam datum fuit Canonicos compellendi ad vivendum in communi subque una certa regula. Atque hinc secutum est, ut tales dicerentur Canonici Regulares, cum jam ipsum Canonicum idem sit, quod Regularis. Ter-
