Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.4. (Agriae, 1825) - 89d

A Sec. XIII. usque ad Sec. XTI

21

tentiam semper suam innocentiam posse recupe~ rare. Anathemate deinde in omiies haereses conjecto , constitutum est, ut haeretici , postquam condemnati essent, seculari potestati traderentur, animadversione debita puniendi.

Ex reliquis sunt haec inprimis memoranda. Sancitum Cap. 5. est, ut post Romanam Ecclesiam , quae disponente Domino super omnes alias ordinariae potestatis obtinet principatum, utpote Mater universorum Christi fidelium , et magistra, Constantinopolitana primum, Alexandrina secundum, Antiochena tertium, Jerosolymitana quartum locum obtineant, servata cuilibet propria dignitate. Ita, quod postquam earum Antistites a Romano Pontifice acceperint Pallium, quod est plenitudinis officii Pontificalis insigne, praestito sibi fidelitatis , et obedientiae juramento , licenter et ipsi suis Sufifraganeis Pallium largiantur recipientes pro se professionem Canonicam, et pro Romana Ecclesia sponsionem obedientiae ab eisdem. Non tantum fuerunt hoc tempore harum Sedium Patriarchal i um Antistites in communione cum Romana Apostolica Sede, sed excepto Alexandrino , etiam ritus latiui: utpote evecti ad has Sedes ex iis , qui Sacrae expeditionis causa iverant in Orientem. Ex quo intelligi potest, non Patriarchae Conslantinopolitani Graeci, communione disjuncti gratia esse hoc constitutum. Nam quem Apostolica Sedes Romana, et Ecclesia Catholica non habet in sua communione, huic nec suam com municat potestatem, et jurisdictionem , quae in Beato Petro, et ejus Romana Apostolica Sede locata a Christo, ubi juxta S. Cyprianum lib. de TJnitate Ecclesiae Christus Unitatis originem constituit, ab hac eadem S. Petri Sede, et ab Roma