Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.3. (Agriae, 1825) - 89c

Biduo post legatos Imperator ex itinere re­vocavit aci petitionem Cerularii: qui se paratum diceret ad colloquendum cum iis, et ad satisfaci­endum. Hos ad Ecclesiam S. Sophiae perducere voluit quasi ad aliquod concilium, ut producta, et coram populo lecta charta, quae a legatis alta­ri fuit imposita, sed quam sic corruperat, quem­admodum in ipsius rem conduceret, concitare­tur populus adversus eosdem legatos, hique ab illo obruerentur. Noluit autem Imperator habé­in aliquod concilium, nisi et ipse adesset praesens. Cumque hoc ei omnimodis Michael contradiceret, jussit Augustus legatos confestim arripere iter. Porro Michael dolens non processisse insidias, concitavit Imperatori seditionem vulgi maximam, eo praetextu, quod legatis cooperata esset ejus vo­luntas. Quam ob rem Imperator coactus interpre­tes Latinorum, Paulum, ac Smaragdum ejus fi­lium caesos publice Michaeli tradidit, sicque tu­multus conquievit. Interea Imperator post lega­tos misit, et exemplar excommunicationis ab his sibi missum accepit, civibusque exhibuit, Michae- lemque convicit fraudis , qui legatorum chartam falsam , atque a se corruptam protulerit, atque sic populum concitaverit. Quapropter Cerularii ami­cos , et aflines omnes, honoribus privatos e pala­tio eliminavit, contraque ipsum Michaelem gra­ves iras retinuit. Quod vero eum in exilium non amandaverit Imperator, aut graviore etiam poena non affecerit, non tantum sententia Romani Pon­tificis per ejus legatos condemnatum, sed etiam reum concitatae seditionis adversum se, illud vi­detur fuisse, quod timuerit, ne contra se rursus, et fortasse etiam periculosior seditio fieret. LTnde etiam intelligitur, jam permultos fuisse, qui Ce- rulario adhaeserint. Qua­64 Institut. Hist, Heel. Pars III.

Next

/
Oldalképek
Tartalom