Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.2. (Agriae, 1825) - 89b
tem sic rem peregit, ut integram causam Inno- centio R. P. judicandam reservaverit, imposito interea partibus ambabus, quae inter se contendebant, silentio. Orosius Apolog cap. 2. etss. Haec synodus Jerosolymitana habita est a, 4i5. anterior Carthaginensis a. 412. Eodem vero anno, quo Jerosolymitana , altera rursus de Pelagio in Palaestina celebrata synodus est Diospoli, quae prius Lydda appellabatur. Heros Arelatensis et Lazarus Aquensium Episcopus in Gallia cum in suspicionem fuissent tracti alicujus consensionis cum Constantino, qui Imperatorium nomen in Gallia invaserat , hocque debellato ab Honorio Imp. alter eorum a plebe exactus ex urbe fuisset, alter sponte cessisset, et Episcopatum dimisisset, migrarant in Palaestinam. Hi Pelagium accusarunt de erroribus Eulogio Episcopo Caesareensi et Metropolitae totius Palaestinae. Hinc rursus habitum est concilium Episcoporum quatuordecim. In hoc concilio Pelagius omnia, de quibus erat accusatus, partim subdola interpretatione elusit, partim sua esse, quae erant ei objecta, negavit. Herote, et Lazaro absentibus peractum est concilium, cum eorum alter in morbum incidisset. Absolutus est Pelagius: jactabatque deinde quatuordecim Episcoporum sententia suam definitionem comprobatam esse. De quo S. Augustinus 1. de Peccato Originali c. 8. Pelagius, inquit, fefellit judicium Palaestinum; et cap. 16, Tanto judices fefellit occultius, quanto exponit ista versutius: et 1. de Gestis Palaestinis cap. 35. Pelagium, inquit, ad omnia respondentem, quatuordecim Episcopi provinciae Palaestinae secundum responsiones ejus alienum a perversitate hujus haere sis pronuncjarunt , eam tamen haeresim sine A Sec. V. usque ad Sec. VIII. 2 3
