Alber, Joannis Nepomuk: Institutiones historiae ecclesiasticae Tom.1. (Agriae, 1825) - 89a

S. Hilarius.

637

defensionem Orthodoxae Religionis, et fortasse Vigilius se quaesiverit occultare Wandalorum in se impetum, atque saevitiam metuens.

S. HiJarius Episcopus Pictavi e n s i s.

S, Hilarius Pictavii in Aquitania, Galliae provincia, nobilibus sed gentilibus natus est parentibus circa a. 3oo. Adolescens liberalibus disciplinis ipsaque etiam Philosophia, nec non eloquentia ita instructus fuit, ut eum S.Hieronymus in praef. in lib. 2. Commentarii sui in Epist. ad Galat. Rhodanum latinae eloquentiae appellaverit. Qua ratione ad agnitionem Christianae Religionis adductus sit, ipse docuit lib. l. de Trinitate. Cogitanti, et exquirenti, quodnam vitae genus habendum esset optimum, et fortunatissimum, sibi occurrisse otium et vitam vacuam negotiis adjuncta rerum copia, et opulentia. Attamen magis et hoc expendentem vidisse, hanc etiam beatam vitam non multum distare a voluptatibus quas appeterent, et quibus gauderent etiam bestiae. Ad sublimiorem itaque vivendi rationem, et felicitatem festinasse animo. Sed in hoc quoque turbatum esse quod vitam hominis vidisset multis obnoxiam malis, atque ipsi etiam morti, et cogitasse, quomodo Deus vivendi jucundissimum sensum cum tristissimo moriendi metu homini dare potuerit. Itaque ut ad Dei notitiam perveniret, accensum in se desiderium esse ingens. Dum autem inter deos Gentilium quaereret Deum, et considerasset deorum propagationem per generationem, et sexus differentiam, quam in his Gentiles ponerent, horum