Alber, Joannis Nepomuk: Dissertationes in selecta argumenta historiae ecclesiasticae Tom.2. (Pestini, 1820) - 683b

falsarum, nondum tamen sequitur, ut hoc etiam falsum de Isidoro Setabensi a) habendum sit, praesertim si nulla ratio afferri possit, cur in hoc Julianus Chronici istius compositor falsum dicere voluerit. Sed neque sola etiam suspicio sufficit, ultra quam Petrus de Marea nihil profert, ut verum esse non possit, de quo suspicio falsitatis concepta est. Constat, Collectionem hanc esse ex Hispania allatam in Germaniam a Hiculpho, qui anno 8l4*°biit. Isidorus Setabensis anno 0o5. decessit. Congruunt igitur tempora : eadem etiam utrobique est Hispania, ubi facta collectio sit. Cur igitur suspicio falsitatis excitanda de nomine est, verumne hoc, vel falsum istius Isido- ri ^etabensis sit? Ipse etiam Collector se Isido- rum vocat. Quia falsas merces vendiderit, ii, qui pro tali venditore eum habent, idcirco arguunt, etiam falsum esse Isidori nomen, quod sibi assumpserit. Igitur si probatum fuerit, Collectionem hanc non esse factam fraude, et cum proposito fallendi, quod postea fiet, nulla etiam remanebit causa, cur istud Isidori nomen in Collectionis hujus auctore fictum existimetur.

Quid, et quo ordine in hac Collectione contineatur, ipse Collector in praefatione indicat. Se videlicet exposuisse a principio sui Operis morem celebrandi Concilium: qualiter, inquit, Concilium apud nos celebretur. Hunc autem morem desumpsit ex Concilio Toletano IV. Quod ipsum etiam confirmat, fuisse Hispanum, risi et hoc dicamus, quia sic volumus, locutum esse non vere, non sincere. Deinde Apos olorum Canones a se praemissos esse Conciliis : quod

a) Petrus de Marea hunc Isidorum vocat Setubensem Episcopum , non recte. Nulla enim civitas fuit Hispaniae nomine Setuba, sed Setaba, quae eadem dicta est Xa- tiva.

Tom. II. 4

DE ISIDOR. COLLECT. DECRETAL, 4$