Alber, Joannis Nepomuk: Dissertationes in selecta argumenta historiae ecclesiasticae Tom.2. (Pestini, 1820) - 683b
DE HONORIO 1. PAPA. „Dignum namque arbitror, ibi potissimum resar* „ciri damna fidei , ubi non possit fides sentire defectum. Haec quippe hujus praerogativa Sedis.,, Idem professi sunt Episcopi Galliae in Epistola ad Innocentium X. a. 105o* ,, Majores causas, „sunt illorum verba, ad Sedem Apostolicam re- „ferri solennis Ecclesiae mos est, quem fide3 ,,Petri, numquam deficiens , perpetuo retineri pro „jure suo postulat.,, Hanc professus est etiam ex eorundem Galliae Praesulum numero Bossuetus, longe celeberrimus in Sermone de Vnitate Ecclesiae , quem habuit in Conventu Cleri Gallicani a. 1Ó82* quique plausum tulit ab universa Gallia. „Roma, inquit, ut esset caput Religionis praedestinata , vel ideo propria Petri Ecclesia debe- „bat fieri, sic stabilita , fixaque Romae S. Petri ,,aeterna cathedra. Haec est Romana Ecclesia, „quae per S. Petrum, ejusque successores instru- ,,cta nullam noácit haeresim. Ita semper virgo „est Romana Ecclesia, et fides Romana semper „Ecclesiae fides est. Semper creditur, quod olim „creditum fuit. Vox eadem ubique resonat, et „Petrus manet in suis successoribus fundamentum „fidelium. Jesus Christus hoc dixit. Caelum , et ,,terra citius, quam ejus verbum, transibunt.,, Rursus igitur ex his testimoniis, fidem in Cathedra S. Petri hactenus non defecisse, neque in finem usque defecturam esse , fidem in cathedra hac non posse sentire defectum, Petri fidem in hac Cathedra esse numquam deficientem, Romanam Ecclesiam, per Petrum, ejusque successores instructam, nullam noscere haeresim, et esse semper virginem, quae fieri debet conclusio? Vel enim ista non vere praedicantur de Cathedra Petri, et de Romana Ecclesia; vel verum esse non potest, Honorium errore haereseos sese contaminasse , et fuisse damnatum ob haeresim. *9 2 *
