Alber, Joannis Nepomuk: Dissertationes in selecta argumenta historiae ecclesiasticae Tom.2. (Pestini, 1820) - 683b
10 DISSERTATIO XI. Imp. professus est, quaeque lecta publice in eodem Concilio est? ,,Haec est vera fidei reg'ula, „quam et in prosperis , et in adversis vivaciter „tenuit Apostolica Christi Ecclesia , quae per „Dei gratiam a tramite Apostolicae tra- „ditionis r.umquam errasse probatur, „nec haereticis novitatibus unquam „depravata succubuit, quia dictum est „Petro: Simon, Simon, ecce Satanas expetivit „vos , ut cribraret sicut triticum : ego autem pro ,,te rogavi, ut non deficiat fides tua: et tu con- ,,versus confirma fratres tuos. Hic Dominus fidem ,,Petri non defecturam promisit , et confirmare „eum fratres suos admonuit: quod Apostolicos „Pontifices, meae exiguitatis praedecessores, con- „fidenter fecisse semper , cunctis est agnitum. „ Verene dici , et asseverari ab Agathone potuisset, Apostolicam Christi Ecclesiam, id est, Romanam, a tramite Apostolicae traditionis numquam errasse , neque haereticis novitatibus unquam depravatam succubuisse, si vera sunt, de quibus in Concilio VI. generali accusatus est Honorius , mentem Sergii secutum in omnibus esse, ejusque impia dogmata confirmasse, si ideo ab hoc Concilio anathemate percussus est, et interfectus, idque tx sententia, ab ipso Agathone prius lata, quemadmodum in hujus ejusdem Concilii epistola Sy- nodica est ad eumdem Agathonem, cujus verba §pho superiore producta sunt ? Verene dicere Agatho potuisset, et asseverare, juxta Christi promissionem fidem Petri defecturam non esse , et quod eidem Petro a Christo injunctum est , ut confirmet fratres suos , semper fecisse antecessores suos, cunctis agnitum esse? Aeque consentanea sibi non sunt, quae in hac quaestione de Honorio afferuntur ex Concilio generali VIII. Constantinopolitano. Nam idem Ha-
