Sztrecsko, J. Georgio: Theologia dogmatico moralis (Pestini, 1816)-634
que doctrinam publicam et antiquam Christian nam yavova vocarunt: quod essent quasi normae , ad quas mores Christianorum fidesque dirigerentur et exigerentur. Hinc seriori aetate S. Scripturae auctoritas Canonica tribuebatur, h. e. privilegium quoddam scripturae S. ad cuius dicta tamquam ad normam certissimam et infallibilem omnis rectitudo doctrinae exigenda esset. b) Secundo denotat indiculum , catalogum rerum, quae ad unam eandemque classem referuntur. Hinc indices doctorum publicorum, pauperum, qui ab Ecclesia alebantur, itemque Syllabi librorum ac hymnorum usibus publicis , presbiterorum cura , destinatorum , xavoves dicti. Hinc intelligitur, cur veri Ecclesiastici Canonici dicti fuerint, quid viduae Canonicae, quid denique libri Canonici significent, i. e. tales, quos in coetibus Christianis praelegere, per consuetudinem et leges ecclesiasticas fas erat. Inde factum est, ut ipsum dimensum diurnum, pars totius dimensa, xavov diceretur, e. c. quod viduis dabatur Canonicis. c, tertio denotat lineam, limitem, peri- pheriam certam, quam non bcebat transire , ultra quam non erat fas progredi, vid. 2 Cor. X. 13, 13, 16. Sehol. Canonicis libris opponuntur \vxqi(pQi, in qua voce iterum magna est ambiguitas. Nam u\ox%v(po; significare potest et solet a) librum obscurum , mysticum, argumenti reconditi, qui aicanum quiddam sápit. Hoc sensu Apocalypsis a Gregorio Nysseno adpel- lata est. b) librum, cuius origo et authentia, i. e. fide dignitas obscura est, de cuius auctore non certo constat. , de Religione cognoscendaeq, eius principiis 1 $ , j
