Sztrecsko, J. Georgio: Theologia dogmatico moralis (Pestini, 1816)-634

de Novissimis.

derium indere , et tamen ei satisfacere nolle» Nonne hoc ipsum indicio est potuis, nos in hac vita nondum ad metam nobis praefixam pervenire?

4. Sine inmortalitatis spe Religio et Virtus, haec duo animi ornamenta , non admodum firmo talo niterentur, nec valida satis haberent incitamenta, essentque nil nisi commenta politica, quibus nobis ipsis et aliis illuderemus, neque quidquam, nisi praesentis vitae commodum nos ad utramque impellere posset. Praeterea in hac vita virtus et religio saepe adfligi- tur , vitium floret. Nihil, itaque esset, quod nos a vitio absterreret, nihil, quod ad virtutem acueret. Voluptas et commoda huius vitae essent scopus prudentissimi cuiusque, et gaudia sensuum extrema meta vitae eius. Hoc unice cavendum ei esset, ne ita peccet , ut in manus magistratus, poenasque eius incidat. Sed neque Deum, neque humana iudicia timeret ille, qui mori posset, et sibi vim inferre.

Sehol. Ipsi prisci Poetae, fabulosi Theologi gentilium, et sacerdotes tam Graecorum , quam Romanorum, religionem suam , utut sanae philosophiae repugnantem in multis, immortalitati superstruxere. Testis est ipsorum Tartarus, testis est Elysium. Qui tamen sapi- entiores inter illos erant, longe saniora, et maiori cum fiducia de ea statuerunt, quamquam non defuerint alii, sceptici, qui eam suis dubiis obscurarent.

Prob, ex sacris litteris. Longe certiora de ,Jiac inmortalitate docent sacrae paginae :

a) V. T. loca sunt obscuriora, ne illo quidem quod Jobi Cap. XIX; 2.5 - 27. legitur , excepto. Vid. fnifnagel bűő 2?ucf) f)tob ‘tiberfefct. et Docderl. Scholia in libr. V. T spect. poeticos. Jesus quidem Luc, %o; 37, 38. contra Saddu*53