Sztrecsko, J. Georgio: Theologia dogmatico moralis (Pestini, 1816)-634

non secus in bono, quam in malo magna vis est, magnum adiumentum. Kam sicut vitium, sic etiam virtus exercitatione crebraque repeti­tione facilitatur et in habitum abit. Sehol. l. Haec emendatio moralis hominis in s. litteris, ustccvoicc conversio, regeneratio, re­novatio , sanctificatio (ctyiacuos) depositio vete­ris hominis, et novi assumtio, naXryyevcCicc Tit. 3; 5. i. e. nova nativitas-ete. vocantur, suntque haec nomina omnia tropica , unam rem deno­tantia: ex quibus Theologi parum cauti, toti­dem actus atque gradus emendationis effinxe- runt, eaque re mentem vulgi perturbarunt (te­nebras offuderunt.} Est enim hoc vitium plero- rumque hominum , ut libenter obscuros termi­nos teneant, iisque adhaereant, putantque , se sensum tenere , cum nuda tantum verba sonos­que teneant, Sehol. i. Haec resipiscentia s. Conversio est successiva non instantanea. Longo nempe la­bore , multa observatione sui perficitur. Nemo enim repente bonus, nemo repente malus.Errant itaque vehementer, et contra psychologiam pec­cant Herrnhuteriani et Pietistae , qui de hora conversionis etc. ( £)urcf;btud) ) somniant. Illud quidem non negamus fieri posse, ut intra breve tempus sensus iudiciaque nostra de rebus mutentur, et alia atque alia sentiamus: num nostris aut aliorum incommodis malisque, lectione librorum, et aliis rebus facile nos in­duci possumus , ut de nostris actionibus alias iudicemus : quemadmodum et id fieri potest, ut haec ipsa incitamenta poenitentiae ad vanum et irritum recidant. Cum itaque incipimus alias sentire et ani­mum ad moralitatem actionum sensuumque nostrorum advertere, tunc ianc incipát nostra de religione Jesu f . M . remedio peccati. 2ll)

Next

/
Oldalképek
Tartalom