Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280

videantur, et facilius, Christiani nominis larva tecti, fallere incautos , et imprudentes possint. — Pertinent igitur, quae producta sunt, non tam ad incorrigibile hoc genus corrigendum, quam ad confirmandos eos in Christiana veritate, qui hauddum Christiani esse desierunt!

5) Ex ratione: — a) Ex veracitatis indole. —■ Pertinere ve- racitatem ad perfecta naturae rationabilis officia, nemo peritus inficiabitur. — Ast hinc sequitur, quam dissona a natura rationali est erronea , studiosa praesertim , et voluntaria , cogitatio,

— tam, et multo quidem magis, esse erroneam locutionem. —• Multo magis, inquam; addit enim deceptionem, et promovet imperfectionem audientium, ad quos, veritatis communicatione perficiendos, obligati omnes ii sunt, qui loquuntur. — Fac praeterea, erronea, et studiose quidem eos loqui, qui ad annuncian- dam veritatem peculiariter destinati, atque ofjicii quoque sui vi ad id obligati sunt, — atque cum utroque hoc, naturali, et positivo, dicendi veritatem officio, jactatas accomo dati ones componere tenta; — incassum! — b) Ex indole infinitae Dei veracitatis. Quis hebes usque adeo est, ut doceri distinctius debeat, id, quod de veracitate rationalis naturae dictum est, multo magis, et eminentius intelligi de infinita Dei veracitate oportere? — Quidquid igitur Dei praedicatur nomine , ürmaturque sigjiis, defaecatam a quibusvis errorum scoriis veritatem esse oportet; — an non? — Atqui omne id, quod Jesus, et Apostoli docebant, docebant Dei nomine, firmabantque signis! —• Quomodo ergo in hoc, undique divino, opere, locus esse errorum involucris, —■ horumque abolitionibus, ad defoecandam ab ab erroribus veritatem, potest? — c) Ex sciti pernicie. — Nihil universae Religioni cogitari nocentius ea hypothesi potest, in qua ad docendam veritatem missi a Deo Magistri miscuisse erronea veris, atque utraque signis firmasse supponuntur; — cum enim missorum horum doctrinae hoc ipso ceu totidem Dei verba haberi tam debeant rationabiliter, quam, si non haberentur, foret irrationabile; sequitur, deprehenso uspiam ullo Dei verbi errore, periclitaturam (idem doctrinarum omnium, tamque rationabiliter negari caeterarurn quoque veritatem posse, quam foret irrationabile ob unum, idemque Dei, utriusque veritatem adfirmantis, testimonium, habere aliud pro vero, aliud pro errore. — Actum nempe ea in hypothesi est de verbi et Testimonii divini fide, fluereque, juxta rectum ac connalurale Lessii Ratiocinium, nccesse est Religionem universam, fierique obnoxiam libidini, et arbitrio larvatorum Magistrorum, nihil alio- quin aliud, atque totalem Christianae rei quaerentium ruinam.

— Periclitari via eadem, prodita veracitatis divinae certitudine, ipsam verae Divinitatis ideam, atque cum hac Divinitatem ipsam, facile patet» ■— d) Ex rationabilium, quae cas adeommodatio-