Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280

rum Scriptorum praerogativam authenticitatis in suorum medio qua» jam periijje, qua periclitari, partim per superinductam Evangeliis veteribus ex incerto quodam incerti authoris Evangelio originali —<* Ur * űrtniitgeítum , — partim ex deprehensis in authoribus sacris contradictionibus et erroribus, — et ex detecta dubia plerorum- que librorum Sacrorum origine, — incertitudinem etc- — cum, inquam , haec Bollium nosse , dubitari nequeat, hicque interitus Evangelii cafus tam pulchre cum illis deteCiionum proclama- tionibus concordet, num mirandum est, si quis hoc in genere videat conjpirationem quamdam, et tectum quoddam entliimemo, ad cujus prcemijjam illae detectiones, ad consequentia n vero ille cafus pertineat? — Similes sunt tres alii, ibi positi, cafus, sed, compendii causa, postremum duntaxat adferam. — c) Si facta per desum Christum ad conjervandam , et propagandam Religionem suam provifio conciliari cum ulteriore humanitatis perfectione, et illo cultures gradu, ad quem eadem humanitas jam nunc provecta est, haud poflet y —* inquit. — In hoc quoque cafu innui, periijje jam, aut, proximam interitui esse Chriflianam rem, intelliget, qui novit, provifionem illam; quam Jesus ad Religionis suae conferoationem et propagationem fecit, positam esse in Minijlerio, ad Legem mijjionis alligato, atque ad ea duntaxat, quae a mittentibus creduntur, docenda obligato; — ia Ministerii vero, ad hujusmodi Legem alligati, atque ita obligati, usu et officio, maximum hodie perficiendae humanitatis, hocque ipso majoris ejusdem, per abolitiones fcoriarum et verita-* tis depurationem, cultures, monstrari impedimentum ; — qui, in-» quam, haec novit, facile intelligit, adesse jam, aut certe in proximo esse hunc interitus Christianae rei casum, atque ad id intel- ligendum eorum duntaxat, quae ibi palam aguntu - , hic vevo aperte dicuntur, requiri combinationem, quam a cogitantibus, uti quidem mihi videtur, Bollius exspectat. — Apta certe haec Boi- lii asserta ad pariendam hanc confequentiam esse, vix erit, qui Cogitat^ et dubitet; — quid sequitur? Bollium eandem aut non vidijje, aut intendijfe ; — num vero, non vidijje, dici is potest# quern acumine, et perspicacitate plenum esse, ipsum hoc opus illius demonstrat? quem cum preerogativa quadam domestici testes inter cogitantes computant ? (v. Chrijl. Frider. Simon, ratur ber ítlteoíog. Lipsiae 1813. pag. 557.) —• Si addas, ujita* tum omnino neotericis esse, ruinas aut facere, aut monstrare, velut aliud agendo, — per alterius latus, — eminus i — et per cuniculos i ita porro, haud miraberis hanc evolutionis curam, eo quidem magis, si Bollius ipse eam evolutionem adjuvet. —* Num adjuvat? et luculente! — Cum enim in quovis hoc cajti certum esse rei Christianae interitum declarasset, (ibid.) mox docet, quid, pereunte Christiana re, facto opus esset? — Quemvis non praeoccupatum judicem appello , ut decernat, num f»- ßruliom huic foret locus, in casu, quo creditur., Chriflianam Frag ni VI. H