Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280

fentiicf)C in bér 3&ee bet* $írcf>e; — unitas igitur fidei, illo quo­que Judice, ad eJTcntiam spectat Ecclesiae. — Hanc unitatem inter Protestantes non haberi, fatetur in continuo ibidem, (pag. 48. seq. et 70.) — Iterum, Ecclesiam debere esse societatem, inquit, similem corpori vivo, juxta Paulum, quem citat, et subdit: Xriicft er nicht bab 3Öefen ber Strebe, alb einer Íebenbií gen ©emeínfchaft, wortnn alte ("NB. alíe!)-33eftanbtl)eííe fid), wie organífcfie ©lieber $u einem befeeíten, feiner ©ingeit bewußten, unb mannigfaltig geftaíteten ?etbe, »erhalten , aufb ®<f)önfte nnb 5Boíí{idnbígfte aub? (Congruit dictis Fragm. 3. §. 50.) — De­mum (pag. 74. seq.) inquit: ©ín ©laubc, eine Hoffnung, eine ííebe muß aíícr férjén buvd)bríngen, nnb íf>re ^efenntníjfe »ott allen ?íppen erfcf)alíen. — Id in illustri hoc Protestant fingulare, quod in fide non videat aliud ej/entiale, et aliud minus essentia­le , sed absolute fidem doceat esse Christianae Ecclesiae efjm. tialem, nulli obnoxiam mutationi, quam determinare pertineat ad Ecciefiam , ita, ut nulli, si membrum esse Ecclesiae velit, re­fragari liceat; — ast una inter non essentialia, obnoxiaque va­riationi et libertati , computat pure disciplinaria. (v. pag. 51, et 55.) — 2) Irrefragabilem Ecclesiae in fide definienda authority- tem sine dubio agnoscit, cum a) minatum esse per reformato­res veteris Ecclesiae aedificium dolet; en: bie afte íítrcf)e, bic einige nnb allgemeine, unter beren ^eiligem ©ewölbc bér ©rbbaíí ju ntljcn bejtímmt War, tft (in Protestantium medio) ju einer 9?w’n geworben, (pag. 62. seq.) — Et mox: ©b gibt (ín Prote­stantium medio) feine allgemeine Äirdje mehr, wie ©hrtjfub fie jn ftiften gefanbt war, cine lebenbtge, — in ihren innern äBefen (in fide) einige nnb un»erctnberlicf)e Ä'irche! (pag. 63.) — Iterum; Xer ©ifef (aestus Reformatorum) yerírrte fid), tnbem er mit beti Whßbräuchen and} auf einmal bte gan$e Sßerfaffung felbfl, biefc burefi lange ^5aí>rí)unt>erte geheiligte, mit allen übrigen ÜBeítöerí hältmjfen innigft öerfdjlungen, ebrwürbtge ijttftitiition, auf reöO; lutionäre 2Öeife über ben Raufen flößen wollte, (pag, 60.) — Cum b) revocandae abolitae authoritatis agnoscit necejjitatem; dicit enim aperte, (pag. 48. seq.) Ecclesiam in ejfeniiali, i. e. ia fide t oportere esse unam, — füll eiitb fepn • — ad id vero re­quiri, ut eadem Ecclefia hanc unitatem ipsa declaret: fte muß biefe ©infeit erflaren. — Postea (pag. 51.) de Ecclesiae defini­tionibus loquens, inquit: muffen, aíb »on ©brífto nnb bem fyeíí. ©etjle feíbft angeorbneí, betrachtet werben. — Num desideras di­stinctius aliquid ? — Praetereo , quae 54. seqq. de Centri seu ?9íítteí.punft necessitate, atque de Summa Ecclesiae Principis authoritate, ceu prorsus necessaria, disserit; — id addam dun- taxat, quod (pag. 70.) cumprimis considenti in merito refor­mandae Liturgiáé Berolinensi commissioni agendum arbitra­tur, et suadet: 2Bieberl)erjtelhing ber alten &ird)e, btefer Ijedtben

Next

/
Oldalképek
Tartalom