Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280

21 mittendum ex oculis est discrimen ordinaries, et extraordinaria providentiae» tanto quidem magis, quod ipsi quoque illi, quo­rum haec exceptio est, provocare ad idem discrimen adversus rerum religiosarum dissipatores soleant; v. c. Sieudelius (pag. 124.) inquit diserte: Sim gen>ol)itficfjeit £aufe ber Tnnge gebetet fre^ít !) baá ©cf)icd)tc neben bem ©itten. — ©ott (apt bér äBafytv beit nnb bem 3rríl)um neben einanber dictum; gauj anberé aber fit bér g'alí, mo ©ott ben 5Dtcnfcf)cn feine ^>anbíungőmeífe, aíé eine abjTcffiíícfi errennbar mariién roííí. — Noster casus; in quo igitur nulius Societati veritatis & erroris relictus locus. S. 7. ,5) Positiva Christianae Religionis indoles. Omnis positiva constitutio author it at em in medio re­quirit , quae idonea, et sufficiens sit ad praestandam cu­ratam Legum omnium cognitionem , procurandamque ea­rum receptionem, et observantiam, nullo diffitente. —■ At Christianam Religionem positiva Dei ordinatione quoad omnes doctrinarum, quae totidem pro Christianis Leges essent, partes, constitutam esse, — esse proinde consti­tutionem tam vere positivam, quam divinam, et quidem ejusdem, a quo constituta est, Dei consilio in perpetuum conservandam, dubitari, salva librorum Sacrorum fide, haud potest. — Haberi igitur in medio auihoritatem opor­tet, quae ad conservandam omnium constitutionis illius partium cognitionem, et procurandam earumdern receptio­nem et. observantiam idonea, et sufficiens sit, — authori- taiem, eadem, qua ipsa illa constitutio ordinata fuit, con­stitutam authoritate , divina nempe. — Quam illam? — Praeter instituti praedicationis, i. e. Ministerii Sacri autho- ritatem, ad finem hunc ordinatam, nullam aliam novit Scriptura. — Hanc ergo ad procurandam omnium divinae hujus constitutionis partium certam cognitionem, promptam receptionem; et observantiam, sufficientem esse oportet. — Num est, nisi securitatem praestet, omnium divinae hu­jus constitutionis doctrinarum, veritati? — Num praestat, nisi libera sit ab errandi periculo ? •— Haud certe ! — f ac in ullo, etiam minimo, deviare a vero posse; — ma­le! — error immensum habet, judice Seneca, et experien­tia teste; — alius alium parit; — nec ulla amplius, ubi

Next

/
Oldalképek
Tartalom