Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280

rttitgőj^iftaftígett aflíe bttrcf) ©rjíeftmtg, «nb Umgang' euipfait, g^ne irrige SD'eínungen aitétííge. — Luculente profecto! — Supposita extraordinaria operis divini origine, illud inviolatum semper confervari tam certum esse non dubitat, ut , in alterius efficacis confirvationis medii defectu, paratum se se demonstret ad credendum : ingesta undecunque erronea de veritate judicia exerrantium animis continuato quodam miraculo exfiirpari. Quam haec luculente jactatarum corruptionum, in qua Reformatio structa est, fabulam refellant, liquet. 3) Illustris Anonymus Protestáns (In: Duartaífdjríft, periodo et vol. cit. p. 106. seq.) haec sapienter observat: Qré läßt fTcf) «Ott bér StBeiébeít bet göttlicfjett Sfegienmg mit üölliger ©ewiffjett amtefjmeit, unb öorauéfegen, bag fíe bet} bet Offenbarung feine Ifűíben 9Wűagregefn ergriffen fyabeit

ttterbe.----------Offenbar aber märe bűé ÜJiíttcí bet) weitem nícfjt

jureícfjenb, (seu esset duntaxat eine tyűibe 3)íűűgrege0 wenn bíe SSorfetymtg if)ren üöíííen jmar bem 9)?enfdtyen ín gewíffcn Urfunben (Ignosce Protestant!, qui domeßico systemati consentanee perridicule velut certum supponit, Deum voluntatem suam hominibus per feriptum instrumentum manifestasse. .— Ineptitudinem suppositi jam perspeximus) gcoffenboret, bobét) aber benfeíbeit über ben richtigen ©inn bíefer Offenbarung in 3meífeí geíaffeir, unb ttyin nictyt mieber audty eilt ÜÖZíttef (respondens utique revelationi uni v erf ce, ne secus: eine tyűibe 9)íaagregeí esset) on bíe &anb ge* geben tyätfe, fTcty böttou (quoad omnes partes utique) jn Überjeu# gen. — Recte, atque ad demonstrationem medii, ad certam doctrinarum omnium cognitionem praestandam apti, efficaciter; alioquin tyaíbc 9D?öflgregeí duntaxat esset; nec responderet extraordinario Dei operi, quod pro omnibus ac fmgulis suis partibus, quia omnibus ac fin gulis revelatis extraordinarie, exaequo spondet; — quodve universim, admissa quavis exceptione, periclitari , esset necesse, cum, quod evidenter ac difiincte conservanda a non conservandis distincta haud essent, fluerentque hoc ipso pro humanorum ingeniorum vi, et arbitrio univerfa, — tum, quod prorsus confequenter divina operis illius periret origo ! —• quis enim omnia revelata extraordinarie esse — et quidem pro futuris quoque saeculis, credet: si, quod extraordinariae provisionis poscit indoles, non etiam omnia, — et quidem femper conserventur? — Hac illationis via iri turrnatim ad Rationalistarum, verorum E- vangelii hostium, partes, paullum antea notavi, — Indoles nempe extraordinariae revelationis, omnium et populorum, et saeculorum causa factae, abfolutam omnium revelatarum doctrinarum , in certitudine conservandarum, haud vero refpeitivam qoandam duntaxat, ad majora quaedam veritatis Capita pertinentem, Dei requirit provisionem. — Unde, quid de abjblutce7 et rejpeiifwce quoque infallibditatis censendum discrimine sit ? facile patet. — Ut praeteream, quae hanc ad rem copiose jam in praecedentibus Fragmentis disserui. — Mirum' — sunt in-