Krammer Ferenc: Fragmentum quintum historico-dogmaticum de neoterica religionis et Ecclesiae catholicitate ... ex traditione originali (Posonii, 1825) - 23.280

magnificata, libris sacris fune, cum provehendi ad cognitionis principii praerogativam essent, donata claritate, decerne! —* Judica etiam, an non, nisi originale cognitionis principium,jm suapte indole clarum, revehatur ocyus, periculum sit, ne seri- ' pturae locum occupet subjectiva quaedam, multiplex et vaiia, ratio, — et Christianismi locum Rationalismus, certa universae Religionis mors! — Ewaldus , Superintendens generalis, (<p. eit. p. 34, et 40.) ad generales de domesticis interpretibus quae- relas haec addit, haud facile unquam in ullo errante coetu audita : £)aß ber Saufei gläubiger fei, aiö manche uitfere Exegeten.

— Iterum; deteriores Mahomede esse declarat: ?Dfa{)0mcb roar Viel bejfer, inquit. — Quaerere igitur Mohomédismum, sicuti Lessii, Preissii, aliique quidam Protestaniium Magistri fecerunt , in Catholica Ecclesia haud est necesse; — praesto e- nim iis domi suae est, et quidem cum praerogativa quadam; quia 93?ai)Otncb roar Pie! beffer. — Idem interpretationes, late jam fusas, in diemque crescentes, quae Jesu Christi adtinent Characterem , perstringens, (pag. 50.) inquit: äßemt ©cfjarffütlt Uttb ©eíebrfamfeít ju Qrrflarungen angeroenbet roerbeu, bíe ben @l)a* rafter 3efu fo gan$ herabfeóeit, — ityn ju einem frommen, ober frommfcfyeínenben (5t)aríatan machen, »on bem fid) jeber grabfuimge 9Jienfd) roegroenben roiirbe; fo tnug id) geftefjen, Daß eö mid) tut Sttnerfíen empört! — Quo ingenii, talentorumque vis, et eruditionis, ac jactatorum praesidiorum copiae, convertantur? salis liquet!—totum attamen hoc ad ferendam indoctis et rudibus o~ pem. — Quid mirum ? — Lutherus ipse, si fundatae a se rei mora longior relicta, —• dilatus ultra — ocyus — fuerit extremi judicii dies , vaticinatus est, sicuti identidem vidimus, fore, ut domestici Doctor« nihil sani de Christo , et tandem, ne de Deo quidem sciant! — 2) De versionibus. — Quemadmodum, qui commentantur in scripturas, ita, qui vertunt, praeconceptas opiniones inferre in Codicem sacrum, sacroque vestitas habitu, ceu sincera sacrorum authorum dogmata , propinare adhaerentibus consueverunt, exemplum secuti Magistrorum, in quorum Scholis educati sunt. — Praeivisse hoc quoque in genere principem reformantium, exemplis pluribus dudum monstrarunt Catholici, idemque manifestum faciunt domesticorum quoque, v, c* Schindler i, Tarnovii, Francii•, Raithii, et Frankii, observationes. — Quare Calviniani, quod persuasi essent, corruptum in versioné Lutheri Dei verbum esse, corrigendum prius, quam adoptarent, putabant. — Corrigebant igitur; ast ita, ut suis eandem foedarent erroribus vicissim. —* Notum est partis utriusque de hoc argumento certamen, ea coeptum occasione, qua David Paraeus Biblia Lutheri, correctionis ootentu, reformatorum aptavit scitis.

—— Ad faciendos contra eam fraudem Lutheranos cautos, edidit Jacobus Andreae opus, inscriptum : (5t)rtftiid)e treuherzige Círtttí rtcruttg unb Ußarnung »oit bér nactjgebructteu, oerfatfctyteit, unb mit Fr a gm. V, K.