Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
372 nati. Quam differentiam exemplo trium angelorum, aut trium animarum illustrabat, reducendo nimirum personarum divinarum unitatem ad voluntatis solum et consensus unitatem. Talia cum traderet Roscellinus alii Sabellianismum, alii Arianismum, alii etiam Tritheismum ipsi objiciebant, doctrinamque suam revocare cogebant patres Concilii Suessionensis anno 1092. celebrati. At postquam errores suos noyitus amplecteretur nec in Gallia, nec in Anglia amplius tolerabatur 5S). Quam sortem ultro expertus sit vir hic tantopere litigiosus incertum est. Nonnulli opinantur illum ab Ivone Carnotensi qua consiliis, qua adhortationibus eo permotum fuisse, ut ad saniora rediverit, et in Aquitania vitam poeniten- tera finiverit. Vid. J. M. Chladenii dissert, hist, eccles. de vita et baeresi Roscellini Erlang. 1756. 4. quae reperitur in G. Ei Waldan thesaur. bio- et bibliogr. Chemnicii 1792. 8. Botilayus bist, univers. Paris. T. I. p. 485. 4S(J. Brucker Hist. Crit. Philos. T. III. p. 904. Contra Roscellinum calamum strinxit Anselmus in Lib. de fide Trinitatis, et incarnati verbi. Alias minores controversias uti de eo , utrum aqua in calice eucharistico , prius quain consecratio accedat, in vinum convertatur ? item controversia de modo quo aqua in sanguinem Christi convertitur? denique utrum sanguis Christi triduo passionis effusus eunt verbo divino hypostatice unitus man>erit, aut ab illa unione exciderit ? quod postremum maxime Franciscani cum Duminicanis ventillabant j vel attigisse sufficiat. §• «9Conamina pacis Ecclesiam Latinam inter et Grae cam. Non semel quidem inde a seculo XI11. tentatum , ut schisma quod a multorum annorum serie Ecclesiam Graecam inter et Latinam vigebat, tandem si possibile esset, pace restituta penitus sufferretur. Nec infundata esse spes haec videbatur inde, quod imperatores Graeci post revindicatam anno 1261. Constantinopolim favore ac adjutorio Latinorum omnino-indigeret 58 59).,'Unionis tenta58) A nselmus L. II. epist. 35. et 41. Vetius Abaelard. epist. 21. ad Paris. episcopum, lvo Carnotensis epist. 27. 59) Du Fin dans la nouyoll. Biblioth. T. X. p. 88. 89. etc. Leo Állatim de Eccles. Occident, ct Oriental, perpetua consens. L. II. c. 14. 15. 16. Francisci Fagii Breviarium Pontificum T. III.
