Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c

369 hertu9 et <S. Bernardus, quorum postremus sane maximum hujus disputationis onus tulit. Tandem, ubi Abuelurilus grandaevam jam aetatem attigisset, ejus doctrina in Synodo Senonensi anno 1140. coram Ludovico VII. Galliae rege, 5. Bernardo et aliis celeberrimis omnium ordinum viris discussa, etnoviius proscripta est, persona auctoris salva relicta. Cum vero errores ex ipsius operibus excerpti publice legerentur, ipse nolens eos agnoscere et revocare e cenciliose absentavit, et ad Innocentium II. Pon­tificem appellavit, qui tamen perlectis Synodi et <S. Bernardi literis, non tantum synodi sententiam adprobavit, sed etiam libros Abaelardi in flammas projici, eumque perpetuo silentio indicto custodiae tradi jussit :'0). Composuit demum hos motus prudentia et charitas Petri Venerabilis Cluniacensium abbatis, qui Abat- lardum S. Bernardo et Innocentio II. P. reconciliatum suavi­bus verbis eo disposuit, ut reliquos vitae suae dies remotus a scho­lasticorum contentionibus pacifice in Cabilonensi Cluniacensium mo­nasterio transigeret 51). Abaelurdum omnino emendatura et poe- nitentem ex hac vita discessisse, testis est oinni exceptione ma­jor idem Petrus Venerubtlis 52), et Chronicon Cluniacense, Ceterum quantumcunque operae impendant historici praesertim re- centiores, ut orthodoxiam et innocentiam Petri Abaelardi probent, eumque injuria a S. Bernardo effectum fuisse ostendant, malam tamen causam eos defendere nullum fere dubium patitur. Operaeniin Abaelardi attente perlecta manifestant euiu Dialecticum acutissi­mae mentis fuisse, qui nimia fiducia erga rationem et ingenium suum ductus, scientiis profanis tumidus immoderata curiositate la­borans , Philosophismo nimis libero Religionis mysteria ratione sua metiri, et veritates supra captum humanum positas naturali­ter explicare vellet, multa dubia, more reliquorum Scholastico­rum contra omnia moveret, Theologiam dogmaticam inanibus ter­minis mefaphvsicis repleret, obscuraretque, et sic non solum sibi, sed et aliis latum campum errandi adperiret. Procul tamen absit, ut quis Abaelardo notam haereseos inurat, cum errores suos cir­50) Haec nota sulit ex Guffrido Clafcvallensi monacho in vita S. Ber­nardi L. III. c. 5. et ex Otinne Frising. L, |. de gestis Frideric. c. 48. 51) Petri Venerab, epist. ad Innocent’, II. pro Petro Abae­lardo. 52) Petr. Tenerab. epist. ad Heloissam. III. Bist. EccL 24

Next

/
Oldalképek
Tartalom