Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
omnes inde exstirparent ,4G}. Eadem occasione Pclru» Arra- gonum rex Siciliam ingressus, et Panormi cum universi populi adplausu exceptus, regni coronam obtinuit147), licet Murtinus Pontifex excommunicaverit Panormitanos , et illos cunctos , qui regnum feudale Ecclesiae Romanae occuparent, aut factiosis auxilium suppeditarent l48 *). Cum autem Petrus Arragouiac rex cunctas has Pontificis Romani praecautiones nihili penderet, ac juri ope armorum adquisito non cedendum esse putaret, Pontifex eum specialiter anathematis vinculo innodavit; cum vero et hanc censuram ecclesiasticam vilipenderet, illum Arragouiae regno , Catalogue, et Valentiae Principatibus privatum publicavit, et omnes ejus provincias Philippo III. Galliarum regi addixit, per Carolum Valesinm filium juniorem armis occupandas l49), Haec tamen omnia optato successu frustrabantur. Petrus enim Siciliam potentia sua retinuit, seque Arragoniae et Siciliae equitem nominando Pontifici etiam insultare ausus est. Carolus autem Andegaviensis binis vicibus Siciliam revindicat e ten- tavit, sed irrito conatu, quod is adeo aegre tulit ut anno 1385. exstinctus sit, quem eodem anno secutus est Mlartinus IV, V, Daniel's Geschichte von Frankreich P. IV. p. 524. *) St er one et Eberardo viris coaevis testaqtibus Rudolphus ab electoribus ad solium imperiale promotus, cum fidelitatis juramentum statim a principibus postulasset, et illi ob defecting sceptri id praestare detrectarent, arrepta cruce illos allatus est: „Ecce siguunt, in quo nos et totus mundus redemptus est, hoc signo utamur loco sceptri,‘‘ Ac illico crucem osculatus et reliquos idem facientes Sacramento fidelitatis obstrinxit. *#) Ottocaro Bohemiae rege, qui tempore interregni Austrian:, Stiriam, et Carinthiara in suam redegerat potestatem, in pugna anno 1278. victo et occiso regiones illius, quae prius ad Austriacos spectaverant in Comitiis Augustanis anno 1283. inter filios Alberlum, et lli/tdolpftum divisit. ***) Formula jusjurandi a legatis Rudolp/ti Lugdunum missis nomine Principis sui nuncupati, et ab ipso ttudolpko Lausannae in praesentia Pontificis confirmati; item epistola qua Gregorius Ru« 1461 Raynaldus ad an. 1282. Gianone Geschichte von Neapel P. III. p. 51. 147) Gesta Petri reg. pag. 48. 49. in Thcs. Ital. T. X. P. V. 148) Martini literae apud Acher. T. III. p. 684. Lunig. Cod. Ital. Diplom. T. II. p. 999-1012. 149) Raynatd ad an. 1282. n. 23.
