Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
330 cinxit, eed Pontificis, et Mathildis comitissae armis retrusus universam circum- quaque provinciam depopulatus in Lombardiam rediit. Post biennium Henricus cum copiis denuo Romanam urbem cinxit, et parte urbis Leoniana expugnata, ac basilica S. Petri in suam potestatem redacta pacem cum Pontifice conficere voluit, ^st sine optato successu. Idcirco anno inse- quente 1084. ultro progressus veterem quoque Romam coepit, et Guiberlo Ravennati basilicam vaticanam resignavit. Sed Gregorius mente nec tunc mutatus in Castellum S. Angeli se recepit, invicta animi constantia tunc quoque postulans, ut rex Deo, Ecclesiae et Pontifici pro viribus suis satisfaceret. Postea Henricus per Antipapam Guibertum imperator redimitus relicta suis castelli obsidione ipse cum alia parte exercitus Roma discessit, Ubi haec Robertns Guiscardus Normannorum dux, qui Constantinopolim tunc obsidebat, comperisset, illico ad elibe- randum summum Pontificem advolavit, eumque e castello liberatam Cassinum, inde Salernum arcem munitam comitatus est, ubi anno 1085. vitam suam indefessam cum morte commutavit 4S). Testis est Paulus Bernridensis ultima ejus verba haec fuisse: Dilexi justitiam et orli iniquitatem, propterea morior in exilio. In numerum Sanctorum / relatus est Gregorius a Paulo V. Pontifice anno 1609. *) Postquam Gregorius VII. P. Henrico absolutionem largitus fuisset, sacrum Missae sacrificium celebravit, et tempore communionis partem divisae hostiae consecratae sumsit, Deum obtestatus, ut subita morte puniatur, si quid culpae in ipso esset. Partem alteram regi propinavit his verbis: „Fac ergo pii, si placet, quod me 'facere vidisti, si te innocentem nosti.'1 Quod tamen facere rex ausus non est. Perfecto cultu Divino regem eonvivio excepit, et ad suos salutari instructione munitum redire permisit. Ita refert "Lambert. Schafnab. anno 1076. eique Domnizo in vita Mathildis, Paulus Bernried, in vita Gregorii Vll. et alii consentiunt. Ex sacra necessitudine, quae Gregorium VII. inter, et Mathilden comitissam intercessit, nonnulli occasionem sumserunt ejus famam diversis calumniis impetendi, acsi is occultos cum illa amores fovisset. Verum intemerata illius vita, et utriusque castitas adeo pu- 48 48) Leo Ostiens. Libr. III. Chron. Cassin. c. G4. Trithcmius L. IV, dc vir. illustr. Ord. S. Benedicti c. 11, Cf. Schmidts Gcsch, der Dcut- soheu P. II. p. 305.
