Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.2. (Pestini, 1840) - 21.951b

20 scopis et doctoribus per Valentem in exilium pulsis redeundi facultatem publicari, eisque pristinas sedes restitui jussit, et cunctas Christianorum sectas , Donatistis, Manichaeis Photi- nianis, et Eunomianis exceptis, religionem suam exercere permisit 90). Vulentinianus II. frater Gratiani Ariana olim labe infectus, sed dein vestigia patris secutus Religionem Chri­stianam protegere coepit quidem 9l), sed e medio sublatus spei de se conceptae haud respondere potuit. Post mortem Valen­tiniani habenas utriusque imperii rexit Theodosius omnigena virtute et qualitatibus praeditus, ac Trajano relate ad clemen­tiam ac liberalitatem simillimus princeps 92) nonnihil tamen in iram proclivior 93). Sub hoc ethnicorum superstitioni finis tan­dem impositus est. Is enim ut Religionem Christianam domi­nantem redderet, templa deorum penitus everti, ac teste So­crate 94). simulacra idolorum in lebetes et alias res ad com­munem usum aptas conflari jussit. Sacrificia et ritus profanos interdixit poena capitis in refractavioB dictata, gentiles urbibus exulare fecit infamia notatos 95), cunctaque sectariorum quo­rumcunque conventicula prohibuit; denique ad varias lites, tunc temporis componendas, et ad disciplinam ecclesiasticam tum condendam, tum stabiliendam Constantinopoli concilium indixit. Finem vitae suae praesentiens Theodosius .11. anno 395. duos filios imperii haeredes constituit Arcadium, quem Orienti, et Honorium, quem Occidenti praefecit. Arcadius decretis patris firmiter inhaerens ethnicae superstitionis reliquias penitus extir- pare conabatur, missis per totum imperium orientale monachis qui veram Christi doctrinam fidelibus praedicarent Alium situm res Christianae occidentis habuerunt sub Honorio , qui us­que anuum 423. et Valeulinianu III. qui usque 455. impe­rium tenuit; ibi enim atroces Italiae invasiones, et immanes barbarorum depopulationes a relictis et iratis diis in poenam irrogatas fuisse spargebant gentiles96), quin potestas civilin 9O) Sozatnenus H. E. Lib. VII. c. 2. T/ieodortlus II. E. Lib. V, c, I. 2. 91) Theodoretus ibid. c. 15. 92) Victor in epist. c. 48. n. 8. seqq. 93) Zoximus L. IV. c. 27. 28. 94) Socrates H. E. Lib.V. c. 16. 95. 95) Sozomenus H. E. Lib. VII. VII. c. 12. 96) Zozimits Lib, IV. c. 59.

Next

/
Oldalképek
Tartalom