Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.2. (Pestini, 1840) - 21.951b
3 puerunt, ut anno 476. ipsum adeo nomen ejus in Romulo Au- gustulo extingueretur, pluraque nova regna ex ejus ruderibus exurgerent. Carolus M, illud an. 800. instauravit. ,2). Imperium orientale quamvis non paucioribus fortunae adversitatibus tum per easdem tum per asiasticas gentes, imo et bella intestina jactaretur perstitit tamen ac victoriis quoque inclaruit Justiniano imperium tenente 13). Ast Seculo VII. nobilissimas Asiae , Afrieaeque provincias ei ademerunt Saraceni, qui eodem tempore regnum Persarum demoliti sunt, et cum initio seculi VIII. Hispaniam quoque occuparunt. Script, rerum Byzantinar. 'Theophanes Cedrenus et alii. Elmaciniis Ilistor. Saracen. Abut- pharasus Hist. Dynastiar. §• 2. Nova regna: Visigothorum, Vandalorum, Burgundionum. Ad barbaras gentes , quas ad invadendum imperium occidentis Stilico illatis cladibus provocaverat, spectant vel maxime Visigothi, qui ducente' illos Alarico rege Romam repentino insultu adorti ejusdem cives fame pressos maguo auri, argentique pondere pacem anno 408. mercari coegerunt ,4'). Sequenti anno portum Romanum expugnantes1, juris sui fecerunt, ac paulo post ipsam urbcin Romanam sive assultu, sive proditione occuparunt incolasque opibus spoliarunt, solis templis parcentes ,5). Tempestate hac in Italia grassaute, vicinas Italiae provincias inundarunt Alani, Vandali et Suevi, qui Galliam depopulati, ac montes Pyrenaeos emensi Hispaniam quoque anno 409. juris sui fecerunt 1G). Alarico in Italia mortuo, successit Ataulphus, qui anno 413, inde egressus Gallias petiit, et fixa Tolosae sede sua, novum regnum constituit , quod devictis Suevis per 12) Aurelius Victor de Caesar, c. 4K n 1. Gregorius' Turonensis in hist, Francor. Eginhardus in vita Carols 1T7. 13) Script, rerum . Byzaniinar. a Prisco et Procopio. 14) Zotimus L. V. c. 35'—42 Sozomenus H. F. L. IX c. 6. 15; Paulus Orosius L. VII. c. 39. 40. ldacius in Chronico. 10) Hieronymus epist. 123. cap, 10. ad Age ruchiam. Gregorius Turonensis Hist. Francor. L, II. c. 2. 1«