Vass László: Institutiones historiae ecclesiasticae novi foederis. Tom.1. Introduction (Pestini, 1828) - 20.880
116 desumi coepit, quem morem jam Sec. 15to apud nos in usu fuisse satis constat. Galeoti Martii De Matthiae Corvini Hungáriáé Regis egregie , sapienter, jocose dictis, et factis c. 24. M. Johan. Thurocz in Chronicis Hungarorum, cum de coronatione Alberti Regis anno 1438. peracta loquitur. Ex dictis jam satis apparet, quanta diversitas fuerit etiam inter Christianos olim in anno ordiendo. Haec diversitas pluribus erroribus occasionem praebuit, e. g. Guillelmus Tyrius in Historia Belli Sacri l. 12. c. 7. ait: „Eodem anno (1118.) quidam nobiles viri de equestri ordine, Deo devoti, religiosi, et timentes Deum , in manu D. Patriarchae , Christi servitio se mancipantes , more Canonicorum regularium , in castitate et obedientia et sine proprio velle perpetuo vivere professi sunt. Inter quos primi et praecipui fuerunt, viri venerabiles, Hugo de Paganis et Ganfredus de Sancto Aldemaro.“ Quibus Tyrii verbis nixus Baro- nius originem Templariorum ad annum 1118. alligat. Opinionem Baronii viri docti passim secuti sunt. Fons erroris est modus annos numerandi a Tyrio usurpatus, cum enim eos vel a 25ta Martii, vel a Paschate ordiatur, a) evidens est, hanc fundationem ad annum sequentem pertinere, cum ipsémét Tyrius /. c. asserat, Ordinem Templariorum anno ab institutione eorum 9no confirmatum esse in Concilio Trecensi in Gallia initio anni 1128. celebrato. a) Tyrius /. c. I. 21. c. 26. de Concilio Lateranensi 3tio inter Oecumenica limo a. 1179. celebrato sic loquitur: ,,Anno ab Incarnatione Domini 1178. — mense Octobri, cum anno praecedente indicta esset per universum Latinorum orbem liomae Synodus
