Kelemen Imre: Institutiones juris privati Hungarici... Liber 3. De actionibus (Pestini, 1814) - 11.010d

— 1,563 — y.) Quin interdum ambo, quatenus se u- terque gravatum censet, S.) Uno directe appellante, utile saepe est alteri quoque, saltem generaliter: In quantum necesse est appellare; quia secus Judex Supe­rior exiitimat eum Sententiae aquiescere, et ideo etiamsi videret, multo plus favoris, quam in Sententia inferioris Judicis contineatur, ipsi competere, adjudicare nequit; remedium quip­pe , eo non utenti, nihil prodest, a) ,3-0 Causam altius deduci non prohibitam ; si enim de lege, vel natura sua, inappellabilis sit, licet procedens Judex appellatam admitte­ret, ac ad altius Forum transmitteret, illic pro irre visibili declararetur; quia Judex inferior, nec in lege dispensare , nec Superiorem obli­gare potest, ut Causam illegaliter transmiiTam revidere teneatur, b) Inappellables autem sunt; * a.) Simplices Interlocutoriae Sententiae o- mnes , quia gravamen proprie nullum pér eas fit; c) excepto tamen ProceiTu Impensionali, d) et casu incompetenter adjudicati Juramenti, e) item , si Actor ab Actione deliberative amo­veatur , quia Actio complectitur totum Causae meritum, proinde Actor ab illa amotus, a prae- tensione sua simpliciter cadit, hoc vero idem importat, ac si Incattus simpliciter absolvere­tur. f) Consultum tamen post quamvis Senten­tiam Interlocutoriam disfavorabiletn, Reserva tam interponere , hoc, vel simili tenore: Quo­ad praemissam Sententiam ad suum tempus, a) Plan. Ii. t. n. 1. 10. b) Ibid. n. 4.5. sensu, c) Sen­su 1729: 41. et Plan. h. t. n. 4- d) eod. 41. $. e) 1729: 30. f) Plan. ibid. n. 6.

Next

/
Oldalképek
Tartalom