Kelemen Imre: Institutiones juris privati Hungarici... Libri 2. De rebus. Vol.2. (Pestini, 1814) - 11.010c
1102 Doctor«, ea ex ratione, quod nemo plus iuris in alium transferre possit, quam ipse habeat. In praxi tamen ubique fere recepta est opinio, quod Succedor singularis Conductorem, ante finitum tempus locationis, expellere queat, nec Conductori aliud • remeiium suppetat, quam Actio adversus Locatorem ad id, quod interest; adeo ut jam in axioma abierit: Ven&itiQ resolvit Locatum, l^auf gityct OOP 3Jfretfa. §. 6,32. Continuatur. Pro mércédé. Non itaque gratis, secus degenerat in Commodatum. Merces autem easdem dotes habere debet; quas de pretio (<5. 614. sub B.) exposuimus, sed eo cum discrimine, quod iita etiam in parte fructuum consistere possit, modo illa specifice determinata sit, e. g. centum cubuli triciti, etc. Si enim aliquota solum pars fructuum in genere promittatur, et damnum ac lticrum cum doini* no fundi a proportione dividatur, Locatio plane non erit , sed Societas oeconomica , ad quam unps fundum, alter operam confert; et ifte Colonus partiarius vocatur, ceterum a.) Sicut ad officium Locatoris pertinet, usum commodum ac tanquillum praeftare , ita ad Conductoris, mércédéin convento tempore adcurate persolvere. /3.) Et quidem , in regula , integram, etiamsi fructuum partem intemperies aliqua interceperit; habet enim Locatum - Conductum fundorum frugiferorum, indolem Contractus aleatorii, et, si anni sint uberrimi, merces non augetur; nisi circa fatales casus in Conventione cautiones ponantur, * ad haec