Krammer Ferenc: Fragmentum primum isagogicum de religione et Ecclesia Catholica, sola salvifica, et de neotericae catholicitatis originibus (Posonii, 1824) - 10.225

37 (§. piaec.) — .Explicat Marlinus ipse, cum docet, genus quoddam hominum, nullis vinci rationibus, immo magis indurari, et excoecari. ** — in eo autem casu, quo irritare tantum docendo, docereque ea, quae adversariis displi­cent, agereque ex odio fixum est, ne inteiiigi quidem coi' rectionem posse, certum est. — * Tria mifanda in hac quorundam ab areo dispensatione occurrunt. Primum est, quod non tantum Sanffii, verum etiam sanctissimi viri & faemince, et quidern multi, fuisse agnoscan­tur , qui juxta maximas, fi? indomitas abominationes, fi? profana­tiones impiissimarum Religionum, contra Evangelium. Chr i fii r vixe­runt. (§. 13.) — Alterum est, quod laicos, ac rudes forte tan­tum excusatos, proinde forte tantum salvatos esse velit, cum e contra de Sanctis Bernardo, Bo naventur a, etc. salvatis, nullus dubitet. —- \nne homines laici, et rudes , minus , difticiiiusque per ignorantiam excusari possunt, quam viri docti, ut erant, quos indubie salvat? — Tertium est, quod Bernardo, et aliis ibi positis, abominationem Papa secutis, adjudicet salutem, quia citra pertinaciam, erraverunt; sed anne etiam hoc ipso inculpabili­ter? quis, praeter homines semiincredulos, admittendam exercitii abominandae Religionis, et idololatriae, nobis objectae, excusatio­nem esse credit? —• Ici credere is potest tantum, qui aut Religio­nem parvi habet, aut persuasus est, objectam abominationem fig- menturu esse, ad Papam, etPapistas irritandos, excogitatum, et praedicatum ideo dumtaxat, quod displiceat adversariis. — Para­doxai compositiones ! Sandl it as multorum componitur cum abomi­nandarum , et impiissimarum Religionum exercitio ! — Ecclesia, Chrifii Sponsa, conseryata omnipotenter in doctrinarum cafii- täte, seu Sponsae Christi caflitas componitur cum infandis do ­ctrinarum adulteriis} — Et perpetita purae Pieligionis prcedisatio componitur cum ferali, per annos mille et ultra, de summis, ac principalibus Religionis doctrinis, silentio, parte ex una, parte ex alia, cum uniformi, per saecula durante, impiissima­rum Religionum pr ce dicatione l — **■ Lutherus {Tom. 2. Oper, in Psalm. X. pag. m. 1 25.) haec ha-, bet: hceretici non superantur argumentorum vi, nec rationibus ducuntur, nec authoritatibus cap untur; superbiunt super hac omnia, 6? prava- lent, donec dextra Excelsi eos immutet. (Male igitur firmitas eo­rum, et adhaesio ad opiniones suas, proclamari miraculo simi­lis consuevit, si ad frangendam miraculo opus est!) Prosequi­tur ; adeo non resipiscunt, & malum suum non agnoscunt, ut de ipsis sceleribus suis potius palpentur, latentur, involvantur, induren­tur, & excoecentur. Dicant (Isaiae) bonum matum , & malum bonum, ponentes tenebras lucem, & lucem tenebras, pinarum iri, dulce ,. & dulce in amarum.

Next

/
Oldalképek
Tartalom