Krammer Ferenc: Fragmentum primum isagogicum de religione et Ecclesia Catholica, sola salvifica, et de neotericae catholicitatis originibus (Posonii, 1824) - 10.225

28 quvbusclám demptis, articulum illum, aestus et odii partum esse, non agnoscat, non fateatur etiam, injuria et Papae, et verbi divini, quaesitum in Scripturis esse. An ergo ex Dicibo. Io non efl? ()to) Sed hoc ipsum, quod examino, principium, num ha­beri in Scripturis, dici potest? vix erit, qui haberi audeat di­cere. Unde ergo efi? — Quids! Imo) Nos principium idem, adversus universas, nostris con­trarias, Lutheri doctrinas, urgere velimus? en, non tantum non haberi eas in Scripturis ; sed et adversas iisdem esse, nos certi sumus certitudine fidei, — idemque universus Christianus orbis sentit, Martino duntaxat, illiusque discipulis exceptis. — Si igitur eas ex Diabolo esse, si esse Satanae additamenta, et cre­damus, et dicamus, eodem principio nixi, num aegre pati poterit is, qui illud condidit? patere legem, quam tuli fii* — Alioquin, par­tum eas hominis esse, nec a probitate, nec a veri amore commendati, aperteque confessi, ingenium proprium in fidei negotio officinám Diaboli esse, certum est ea certitudine, quae renui, nisi abne­gata ratione, haud potest. *** Tta Scripturam Sacram, 6? Dei verbum se in luce posuisse» sicut nec anie miile annos fuit, gloriatur torn. 3. germ. pag. äfiö. et alibi saepius. Quanti haec sint, judicent non praeoccupati Lectores, imo) ex illo, quod Lutherus ipse (Tom. 5. germ. png. 1Ó5.) ratum esse jussit, principio: nullum falsum Chrifiianum, aut haeresiarcham , Scripturas fideliter interpretari nnsse. — 2do) Ex conditionibus, ad aptam, et rectam Scripturarum interpre­tationem, per Lutheruir. ipsum (ibid.) requisitis, velut prorsus necessariis, quales sunt, uti loquitur ipse, non tantum doRum, expertum, & exercitatum cor, verum etiam valde probum, timo­ratum , & chrifiianum l — 3tio) Ex confessione propria ejus­dem; fatetur enim, (Tom. 8. germ. föl. 148.) quod in explica­tione Scripturarum vix alphabetarius sit. — Tum, (Tom. 6. germ. föl. 22.) se quidem diu et didicisse, et docuisse Scripturam, & tamen , proh dolor, nimis parum ex ea scire , & valde saepe suam lectionem infiar infantis ignorare. Item , ante susceptum refor­mationis opus, se fuisse magnum , 6? crasse, indoRum asinum, aliquoties agnoscit. — Quis vero insolitam metamorphosim, magni, crasse indoRi asini fieri absque miraculo potuisse cre­dat, in DoRorem supra omnes UoRores, sicuti de se ipso adfir- n — Aestus, ira, odium, et fixum Papae et Papistis con­tradicendi studium , quae , qua reformatori, accesserunt ,* mo­dia profecto ad proficiendum haud erant. — 4to) Confessione hodiernorum Protestantium ; — periti quique Protestantes, ni­hil sensuum iliorum, quos velut indubitatos venditat Lutherus, in plerisque Scripturarum textibus vident. Conferat, qui ambi­git- — Et bto) ex ipsis, quae passim in operibus ejus occur­runt , exemplis interpretationem ; quam arbitrariae, frivolae, ac

Next

/
Oldalképek
Tartalom