Krammer Ferenc: Fragmentum primum isagogicum de religione et Ecclesia Catholica, sola salvifica, et de neotericae catholicitatis originibus (Posonii, 1824) - 10.225

22

ptorum aestu, in nullo retro authore , quare cunque efferato, occurrente, sufficiens praestant vadimonium; quo pertinent ex Tomo lldo, (§. 6. *) operat. D. Martini Lutheri in Psalmos. —

De Captivitate Babylonica Ecclesiae. — Adversus execrabilem Anti- chrifli Bullam. — Exuflio Antichrift. Decret. — et Contra Regem Anglia, ut alia , ibidem contenta, plena aestu et ira. taceam,

** Sed Rum ita reipsa actum est? — Actum ita esse, multis probari testimoniis posset. Sufficient, quae ex operibus Lutheri excerpta subjungo.

a) In Formula Missa pro Ecci. Witte mb. p. m. 5Q1. inquit: pergamus contraria illis & decere & facere , eo maxime, quo scimus eis maxime displicere. —- Aptum hic id quoque est, quod ibidem praemittit ; in casum, quo Concilium aut decerneret aut permitteret utriusque speciei usum , tunc minime omnium nos velle utraque specie potiri ; immo tunc primum — vellemus aut alterutra tantum , aut neutra , 6? nequaquam utraque potiri. Quare vero ? in Concilii despectum , uti fatetur ibidem.

b) Lib. de Capt. Babyl. p. m. 2.74. Prcecnrram , inquit, ut dum gloriosissimi victores de una aliqua mea barcsi triumphant, ege interim moliar novam. — Postquam plura, irritaturus Catho- Jicos , dixisset, subjungit tandem pag. 299.: plura & robuflius, <//) ubi ifia Papiftis displicere intellexero. JNum obscurum est, nova dogmata statuendi, incitamentum?

c) Eodem affectu dicta intelligunlur, quae ad objectum in Bulla consensum cum Hnsso, reposuit: quae tu in Husso damnas, illa ego probo; quae probas , ego damno. Sensus est: quae tibi placent, ea reprobo, quae displicent, probo. — ISeque id mirandum ;

d) fixum enim reformatori huic erat, Catholicos irritare pro viribus: quanto possum impetu , ( ? ) in eos ferar, irritaturus satis, & provocaturus tam ßupidos truncos, tam rudes asinos , tam crassos porcos. (Lib. contr. Henricum Regem Angi. p. 551.) Quae magnitudo aestus! — atque hunc in modum de nostri irritatione saepius et in libro eodem , et in praefatione praemissa. — Quae de odio dicentur, firmabunt idem.

Quid censendum de eo sit, quem agitari odio in alios f constat? adeo evidenter Scripturae Sacrae decernunt, ut inexcusabiles sine dubio sint, qui aliquanti, in Religionis praesertim, Cliaritatis Magistrae, negotio, eum habeant, quem agitari eodem, propria certum est confessione. — Quidsi alios praeterea, ad aliorum odium excitet ? Utroque reatu deliquisse reformatorem, palam fiet e sequentibus. Id vero supramodum abnorme, quod, in constituendis doctrinis, odio hominum se regi passus sit! —- A ideamus :

a) In parv. Conf n. 24. fatetur, se hostiae elevationem in M issa sustulisse, m odium Papae \ antea vero retinuisse, in