Mollik Tóbiás: Dissertatio de divina auctoritate deutero-canonicorum utriusque testamenti librorum ac partium (Jaurini (Győr), 1819) - 10.189
Patres in eis Libris notarunt errores , figmenta (et secundum Jahn mendacia n. Jpi\. etc.) qui longa serie a n. 44* usque relati, eosdem Libros iit genuinas historias, perque Apostolos Ecclesiis commendatas, n. 22. venerati sunt; tametsi multis sseculis fuerint seris sciolis propinquiores Librorum illorum natalibus : ac licet documenta quamplurima , e quibus idoneum de Libris illis judicium ferre poterant, prae manibus habuerint, qure aevo nostro vix nominete- nus sunt nota: prout notum est cuivis Litterariarum Historiarum gnaro. Casterum, quantum Librorum illorum natalibus coaevfe Geographice ac Historiae caligo et inopia indulget , satis dissipant Commentatores orthodoxi obtensas per seram jactantiam pro Junone nubes. Has porro praetergredi interest con- pendii. 4Ő4. Obicibus remotis si perbrevem Manassis captivitatem referamus ad ejus regiminis annum circiter septimum , et Judithae victoriam ad decimum ; conperimus e S. Historia , exinde non fuijfe per annis 78. qui perturbaret Israel, usque ad obitum videlicet Josiae regis, vulnerati in praelio, contra Ne- chao iEgypti regem inconsulte suscepto. Nam allata in sententia Manasses post Judithae victoriam regnavit adhuc 4^. annis (universim 55.) Amon duobus y Josias 3r annis: ac porro 78 annis non fuit, qui perturbaret Israel. 455. Dein quiim Juditha vixerit annis io5. ambigi nequit, eandem etiam prope quinquagenariam admodum vegetam fuisse: ac caeteroquin illi, ad Ho- lofernem proficiscenti Deus pulchritudinem ampliavit , ut inconparabili decore omnium oculis appareret. C. 10. 4* Praeposcebatque in ea periculosi adeo facinoris tentamen animum heroicum , maturitate , experientia et virtute consolidatum. Eo autem posito, quod prope quinquagenaria fuerit Judith, dum occidit Holofernem ; et per reliquos 55. annos vitee ejus non fuit qui perturbaret Israel: et adhuc 21 annis poß mortem ejus. Poterant autem anni 21 dici multi anni quietis respectu frequentissimarum anso4