Mollik Tóbiás: Dissertatio de divina auctoritate deutero-canonicorum utriusque testamenti librorum ac partium (Jaurini (Győr), 1819) - 10.189
et acta , chaldaico potius quam hebraeo idiomate ipsum exarasse, credere pronum est, eoque justius; quod illa Acta Mardochaeus non vulgaverit praecise in gratiam Judaeorum, jam e Chaldaea in Palaestinam - reversorum , sed etiam in horum , qui cum ipso in Chaldaea, caeteraque Persarum Regum ditione perstiterant, adhucque perslituri erant. Hos aevo Artaxerxis regis jam chaldaei idiomatis potius quam he- braei gnaros fuisse, ambigi nequit. 3io. Proin Acta, dialecto chaldaica exarata per Mardochaeum Hierosolymitano quoque Synedrio communicata sunt, cujus auctoritate pro Synagogarum usibus, hebrcea dialecto in praesentem Librum Efiher, tota digesta fuit historia praetermissis iis, quae palam in Synagogis legi minime necessarium aut ne expediens quidem visum fuerat Synedrio. Talia esse controversa hoc loco documenta , vidimus n. 3o5. Ista igitur Libro illi , quem Synedrion velut Canonicum in Synagogis praelegi voluit , inserta haud fuerunt. Cum tamen omnibus persuasum esset, cuncta a JVlardochaeo et Esther eodem Superno Spiritu communicata ‘fuisse cum Synedrio, quo gesta; /documenta illa, ut indubiae prorsus fidei suspiciebantur, et privatis hebraeis codicibus non paucorum zelo adnectebantur. In istis , inque graecis 72 Interpretum Codicibus eadem conservata sunt usque ad aevum Apostolorum , et ab his probata. Istius approbationis testem habemus eorundem discipulum S. Clementem Rom. n. 46. et longam a primo illo Patrum seriem deductam usque ad S. Hieronymum, quem illis consentientem vidimus n. 263. Obiter addo , coaevum quoque et amicum Hieronymo S. Augustinum, Esthers capita 14. et i5. iit Divinam Scripturam allegare L. i. con. 2. Pelag. epiß. C, 20. item ep. jqq. ad Ecdiciam. 3n. Subinde vane nobis opponunt acatholici praecipuum suum Achillem : eam videlicet semper fuisse Judaeorum erga Divinos sibi Libros religionem; ut Libri Esther, qui ipsis a prisco Canonicus erat, partes e suis Codicibus excidere passuri nunquam 134
