Bajzik János Keresztély: Compendium Corporis Juris Canonici, exhibens summam canonum, constitutionum, et decretorum modernis temporum circumstantiis accomodatam (Pestini, 1836) - 10.057

hiúm assumere: ita et de consangvinitate uxoris suae. Can. 12. Caus. 27. Quaest. 2.

Licet accipere aliam, sed non repudiatam, nee desponsatam viro, sed liberam: similiter debet et mulier. Can. 13. Caus. 27. Qu. 2.

Si quis desponsaverit uxorem, vel subarrhaverit, et sive praeveniente die mortis, sive irruentibus quibusdam aliis causis, minime eam cognoverit, neque eius superstes frater, neque ullus de consangvinitate eius eamdem sibi tollat in uxorem ullo unquam tempore. Can. 15. Caus. 27. Quaest. 2.

Sic prorsus se habet res Joannis, ut velit secundam filiam illi nuptiis copulare, cui primam iam decreverat desponsare, hoc absque ullius criminis vitio posse fieri, si utriusque partis sederit voluntati. Can. 18. Caus. 27. Qu. 2.

Si quis conjugatus vult converti ad monasterium, non est recipiendus, nisi prius a coniuge, castimoniam profitente fuerit absolutus. Can. 22. CauS. 27. Quaest- 2.

Si vir, et uxor divertere pro sola religiosa inter se consenserint vita, nullatenus sine Episcopi conscientia fiat. Can. 23. Caus. 27. Qu. 2.

Si tu abstines sine uxoris voluntate, tribuis ei fornicandi licentiam, et peccatum illius tuae imputabitur abstinentiae. Can. 24. Caus. 27. Quaest. 2.

Deus, et non homo separat (coniuges) quando divini amoris intuitu, ex consensu utriusque coniugis Matrimonia dissolvuntur. Can. 26. Caus. 27. Quaest. 2.

Desponsatam puellam non licet parentibus alii viro tradere, licet tamen illi monasterium sibi eligere. Can. 27. Caus. 27. Quaest. 2.

5*

( 6» )