Folia Canonica 6. (2003)
STUDIES - Peter Landau: Seelsorge in den Kanonessammlungen von der Zeit der gregorianischen Reform bis zu Gratian
SEELSORGE IN DEN KANONESSAMMLUNGEN 81 nes ministros ecclesiastici ordinis per omnia singulariter vivere et singulares esse oportet. Quia nemo potest et ecclesiasticis deservire et implicare se negociis secularibus. Promotio quippe monachorum facta ad officium clericorum firmiter et indissolubiliter preceptum est ut sicut decet dei ministros in omnibus ecclesiasticis serviciis, baptizare, mortuos sepellire, penitentiam dare, habeant liberam potestatem, quia hec omnia ecclesiastica sunt et spiritualibus conveniunt, et propter hoc maius studeant servire deo. Quanto enim quis iustior est, tanto et his dignior est, quia sanctus dominus sanctos vult ministros.” 5.68 (fol. 115vb— 116ra): „Quod monachi et canonici regulariter debent vivere. Placuit omnibus sanctis constitutionibus ut nullus monachorum pro lucro terreno de monasterio suo exire nefandissimo usu (!) présumât absque permissu sui abbati (!) vel prepositi. Sit namque sui claustri contentus quia sicut caret piscis vita sine aqua ita sine monasterio monachus vagus et dissolutus ubique incedens et in nullo utilis sibi vel monasterio. Sit igitur solitarius et extraneus a seculi actibus, quia bonum est unicuique fideli corporaliter remotum esse a mundo. Set multum est melius voluntate, utrumque enim bonum est. Est enim mundo mortuus, deo autem vivit. Agnoscat nomen suum. Monos enim grece, latine dicitur unus. Unde dicitur monachus, id est singularis. Eo modo canonicus agnoscat nomen suum. Canon grece, latine regula dicitur. Unde canonicus, id est regularis. Nemo quippe contempnat vitam singularem, id est monasticam, qui vult tenere vitam canonicam, id est regularem. Nullus quippe dici potest canonicus qui monachus rennuit fore. Quia qui singularis est a seculi actibus regulariter vivere minime valet. Eo enim modo ut monachi ita et canonici sub regulari sunt institutione positi. Omnis itaque qui in officio ecclesiastico sive monachus sive canonicus ordinatus fuerit, ea que ecclesiastica sunt, agat, si canonice ad sacros gradus promotus est, et si pie et caste ac sine crimine deo protegente vitam suam duxerit. Placet vobis? Ab omnibus acclammatum (!) est: Placet, et dictum: Iustus dominus iustos vult ministros habere et omnem odit iniquitatem.”
