Circulares litterae dioecesanae anno 1938 ad clerum archidioecesis strigoniensis dimissae
VI.
Nr. 1911. Nuntius radiophon Beat. Patris. VI. NUNTIUS RADIOPHONICUS a Beatissimo Patre, die XNIX mensis Maii anni MCMXXXVIII, ad urbem Budapestinen, datus, ad exitum congressus universalis XXXIV eucharistici. Venerabiles Fratres, dilecti Filii! Dum datur Nobis, per mirandum radio- phonicae artis inventum, paterna illa caritate, quae longinquitates omnes exsuperat, quasi praesentes vos alloqui, videmur Nobis ad urbem Hungáriáé principem quasi redire; quandoquidem multis abhinc annis Budapesti- num invisimus, ac non modo rerum gestarum monumenta, sed avitam etiam actuosamque I Hungarorum fidem, summa cum animi delectatione, admirati sumus. Grata utique adhuc subit recordatio animum: res nempe, memoriae gloriaeque vestrae, post diuturnum aetatis intervallum veluti ante oculos reviviscunt, atque iterum vehementi Nos admiratione commovent. Equestrem S. Stephani Apostolid Regis statuam in piscatorum aggere erectam adhuc nempe suspicimus; atque ille videtur Nobis genti suae perpetuo benedicere eamque, in tutelam suam receptam, servare incolumem, regere, caelesti ope iuvare. Sanctum Stephanum dicimus, qui Beato Petro, in Successore suo per omne aevum viventi, Regnum obtulit suum, et non nisi ab eo regiam voluit obtinere potestatem. Ac sanctissimi iuvenis Emerici, eius filii, qui in ipso aetatis flore ad supremam patriam evolavit, piissimam vitam suavesque mores recordamur; eumque — quemadmodum paucis ante annis, nono exeunte saeculo ab eius obitu — catholicae iuventuti iterum ad imitandum proponimus. Itemque tot Nostro obversantur animo viri ac mulieres e Natione vestra, qui — ut nominatim Sancta Elisabeth ac S. Ladislaus Rex — evangelica virtute praestantes, suae cuiusque vitae nitore praeclarisque exemplis Hungáriám illustrarunt, eamque quasi invictum propugnaculum effecerunt adversus christiani nominis civil isq ue Europae cultus im pugnatores. Ad vos igitur primum, carissimi Hungáriáé filii, animum convertimus Nostrum ; vobis- que, una cum divinis muneribus quae supernam vitam alunt, non modo illam a Deo ominamur pacis tranquillitatem, sine qua ipsa veri nominis pax consistere non potest, sed, debitam etiam Hungarorum genti, pacis dignitatem. Ac dein vobis, singulis universis, Eucha- risticum ex omnibus Nationibus Congressum Budapestini celebrantibus, paterno ex animo benedicimus; dumque Redemptor Noster* Eucharisticis velis delitescens, at fidei oculis quasi adspectabilis, summum agit triumphum, eum una vobiscum suppliciter adprecamur ut haec, quae non desunt, solacia, ut hanc, quam mente percipimus, meliorum temporum spem, divina ope sua foveat, augeat, confirmet: itemque eam, qua tantopere angimur, animorum perturbationem obscurationemque, depulsis caelo nubibus, quae novas tempestates portendere videntur, supernis suae lucis radiis suaeque gratiae muneribus collustrare ac sedare benigne velit. Peculiarem vero Benedictionem carissimo Hungáriáé clero populoque impertimus; iisque bene omnia precamur, qui Apostoliéi istius Regni gubernacula moderantur, quique, in Nostro a Latere Legato personam respicientes Nostram, eum tam honorifice exceperunt* atque alacrem contulerunt concordemque operam ad felicem Congressionis exitum. Faxit Deus ut Eucharisticus Conventus vester, caritate in omnium animis excitata, quae totius Evangelii quasi compendiaria lex hire meritoque dicitur, uberes edat felicesque fructus, non caducos eos quidem, sed perpetuo mansuros. Avitam fidem alat, supernorum spem bonorum augeat, ac divini amoris flammam, christianae virtutis effectricem, ita foveat atque enutriat, ut ii etiam, cjui a Christa Domino miserrime aberraverint, bonorum 6
