Circulares literae dioecesanae anno 1927. ad clerum archidioecesis strigoniensis dimissae
I.
liatur ac patitur. Humiliatur cum in circumcisione „signum peccati“ in carnem recipit isque, qui ab aeterno in sinu Patris genitus ac in temporum plenitudine in utero virginis divino opiticio formatus, sine peccato in mundum prodiit, ut peccatores salvos faceret, legi pro peccatoribus latae semet subjicit peccataque mundi sublaturus „signum peccati“ carni suae sanctissimae imprimi non recusat. „Eum qui peccatum non noverat, pro nobis peccatum fecit“,' isque, in quo omnes gentes benedicentur, „factus pro nobis maledictum.“1 2 Hic quoque valent verba ipsius, non esse discipulum super magistrum.3 Imitando Salvatorem adeo humiliatum, nullas expavescamus contumelias et difficultates, quae in salvandis animis nobis occurrunt. In circumcisione prima vice flammae consumentes huic agno admoventur primaeque sacrificalis sanguinis funduntur guttae. Tenellum corpus primaeque sanguinis guttulae hodie jam inchoant sacrificium in altari crucis consummandum. Dispensatores, mysteriorum Dei,4 piscatoresque hominum5 * 7 cum simus facti, Christi Domini jubemur sequi vestigia. A nobis quoque exigit Dominus mysticam quamdam circumcisionem. „Si quis vult veidre post me, abneget semel- ipsumf qui perdiderit animam suam propter me, inveniet eam.1“ En spiritualis circumcisionis praeceptum omnibus Christifidelibus impositum. Qui autem non proprias solum, sed aliorum quoque salvare debent animas, speciale a Domino habent mandatum: „qui mihi ministrat, me sequatur.“8 Labores nostros pro animis immortalibus novo, qui nunc incipit, anno sumus suscepturi. Multum juvabit nos in labore hoc annorum in cura animarum exantlatorum experientia. Onus certe haud leve gravisque coram Deo reddenda responsionis ratio. Quodsi vero sequens judicium prospere successit, sequetur remunerationis magnitudo et suavitas, quam oculus non vidit, nec auris audivit, cuiusque cogitatus in cor hominis non ascendit.9 Non tam severo territi judicio, non suavissimo allecti praemio, seď perfecto potius tracti amore, gravi ac zeloso animo in nomine Jesu indito, huius anni aggredimur opus. Ipse Jesus, qui confidentibus in se nunquam de1 II. Cor. 5, 21. 2 Gal. 3, 13. s Matth. 10, 24. 4 I. Cor. 4, 1. 5 Marc. 1, 17. « Matth. 16, 24. 7 Matth. 10, 39. 8 Joann. 12, 26. « I. Cor. 2, 9. fuit, nostris quoque favens sua benedictione aderit conatibus. Libenter autem utor hae quae mihi offertur occasione, ut Vobis gratias agam pro omnibus Vestris anno quoque elapso in salutem animarum impensis laboribus. Non obstantibus enim plurimis difficultatibus, ab effrae- natis radicalismi et socialismi impetibus repetendis, magnum tamen fecimus anno quoque elapso progressum in propagando spiritu vere catholico huicque convenienti vita catholica, non tantum rure, sed in ipsa metropoli regni, in civitate Budapestinensi, ubi plures aedificatae sunt ecclesiae et erectae capellae suc- cursales, totidem germina novarum parochia- j rum. In his, prout generálira in excitando et i fovendo spiritu genuino ecclesiastico prae- } clare meruerunt coetus ecclesiastici, intra am- j bitum singularum parochiarum fungentes, quorum membra, viri et foeminae, egregie adimplent vocationem suam certatimque con- currunt ad rem sanctae matris ecclesiae sustentandam, tuendam et propagandam. Merita itaque laude prosequor horum coetuum activitatem, a qua repetandum est, quod civitas metropolitana inter catholicas civitates regni primum occupet locum. Regnans inter sacerdotes et laicos fideles concordia et harmonia laetiores in dies producunt fructus. Hac occasione congruas repeto grates coetibus ecclesiasticis, quorum plures in sustentando seminario oblatis suis me juvarunt. Has gratiarum actiones sibi depromptas habeant illi quoque e clero dioecesano, qui, prudenti parsimonia usi, aeque in dictum finem symbolas suas contulerunt. Restat tandem, ut pro nuncupatis mihi ad Natalitia Domini et ad caput novi anni votis congruas Vobis repetam grates. Prouti enim occasione ordinationis sacrae in messem divinam exituri per promissionem canonicae oboedientiae vosmet recipiendae Dei benedictioni accinxistis, simili modo renovatio huius vinculi sacri, vertentibus hisce festivitatibus, in forma oblatorum mihi votorum facta, non dubito, quin copiam gratiarum divinarum pro occipiente anno necessarium sit habitura comitem. Quodipsum, depromptis condignis gratiarum actionibus renovatisque e parte quoque mea paterni amoris sensibus, a Deo coelestium donorum distributore omnibus meis VV. FF. ac Dilectissimis in Christo Filiis enixe precari non desino. „Pax Dei, quae exsuperat omnem sensum, custodiat corda vestra et intelligentias vestras in Christo Jesu Domino nostro.“1 Slrigonii, festo circumcisionis Domini, a. 1927. 1 Philipp. 4, 7.
