Circulares literae dioecesanae anno 1926. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Csernoch principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

I.

3 iterum successerat plures ad vitam vocare capellas succursales, quae sub directione juve­num et zelosorum sacerdotum, fideliter coo- perantibus et sacrificia ferentibus piis fideli­bus in communitates ecclesiasticas junctis, in promovenda vita spirituali mirabilia operan­tur. Non absque intima animi commotione video fidelium, in peripheriis civitatis metro- politanae viventium et maxima ex parte ad classem operariorum pertinentium, laudabi­lem illam aemulationem, qua toti in eo sunt, ut propriam habeant ecclesiam, proprium sacerdotem, qui panem eucharisticum et pa­nem verbi divini frangeret illis. Prout initio mundi Spiritus sanctus ferebatur super aquas, ita sentimus nunc gratiam ipsius foecundare fidelium animas, qui in tanta malorum col­luvie certum refugium quaerunt et inveniunt in arca Domini, in ecclesia Sancta Dei. Sed et ecclesiarum numerus augetur et crescere pergit in metropoli regni. Mense Septembris magna cum festivitate consecravi ecclesiam in honorem Sanctissimi Cordis Jesu in suburbio Városmajor ad omnes artis Chri­stianae regulas erectam. Item benedixi fun­damentalem lapidem ecclesiae in ambitu pa­rochiae .,Regnum Marianum“ struendae, quae ad pulcherrimas centri regni ecclesias spectabit. Det dives in misericordia Deus communitati aedificanti copiosos et magnanimes benefacto­res, ut quo ocyus surgat e fundamentis eccle­sia in honorem Magnae Hungarorum Dominae, cujus potenti patrocinio speramus resurrectio­nem e ruinis, resuscitationem regni, per San­ctum protoregem Stephanum tutelae Matris divinae commendati. Omnes norunt, quanti momenti sint, no­stris praesertim temporibus, variae piae unio­nes, consociationes et praesertim Congrega­tiones Marianae, subin consociationes sociales, quae non solum de spiritualibus fidelium in­digentiis, sed de ipsis etiam materialibus oc­cupantur. Has multimodi generis consocia­tiones curis Vestris porro quoque commendo. Meritam laudem merentur institutiones cari- tativae apud fere omnes communitates eccle­siasticas in metropoli regni fungentes, quae memores verborum Domini „pauperes sem­per habebitis vobiscum“, horum curam susci­piunt plurimumque conferunt ad leniendas indigentias pauperum Christi, hunc ipsum nutrientes, cooperientes in pauperibus suis. Sermonem facienti mihi de juvandis Christi pauperibus cohiberi non possum, quin prout alias hac quoque vice mentionem fa­ciam Seminarii ADioecesani, cujus bona, prout scitis, sub inimica dominatione constituta et capitalia per iniquitatem temporum depre­tiata sunt adeo, ut vix sustentationi unius alteriusve alumni sufficiant. Omnibus itaque, qui hucusque symbolis suis mihi in susten­tando seminario auxiliatrices praebuerant ma­nus, praesentibus gratias ago et seminarium, communem omnium nostrum causam, ulte­riori benevolentiae commendo. ADioecesis nostra copiosiore semper, in scientiis bene versato optimisque moribus praedito, indige­bit clero praesertim ob metropolim regni, cuius impopulatio de die in dies crescit: ne­cessarium itaque est, ut, crescente fidelium multitudine, augeatur et bonorum sacerdotum numerus. Gratias tandem Vobis ago omnibus, VV. FF. et Filii in Christo Dilectissimi, pro filia­libus votis ad festa Natalitia Domini novique anni caput nuncupatis. Cum ob agendorum co­piam tempore arctatus singulis rescribere non possim, hisce rescribo omnibus. Commendo me piis vestris orationibus et precibus. Depre­camini divitem in misericordia Deum, ut mihi lumen et robur tribuat ex alto, quatenus ea, quae mihi agenda sunt semper videam et ad ea, quae videro, exequenda convalescam. Conjunctio illa arctissima, quae inter episcopum clerumque suum intercedit, ne­cessario requirit mutuum amoris et fiduciae affectum. Hunc foveamus omnes, ut simus invicem juncti, ut verbis utar sanctorum pa­trum, sicut chorda cytharae efficiamusque aciem bene ordinatam in fideli Dei animarum- que servitio. Precor tandem, ut, auxiliante Do­mino, omnia Vobis prospere cedant in anno quem proxime ingressuri sumus. Gratia Domini nostri Jesus Christi et charitas Dei, et communicatio sancti Spiritus sit cum omnibus Vobis. Arnen. Strigonii festo S. Silvestri Papae 1925. A Szentatya óhajtása szerint már 1924. évben (Körlevelek 26. lapja) elrendeltem a hitterjesztés ügyének előmozdítására alapított egyesületeknek egyházmegyei szervezését. A „Hitterjesztés Egyesülete“ és a „Congregatio cleri Missionaria“ egyházmegyei igazgatója, Krywald Ottó az 1925. évi működésről beter­jesztette jelentését, melyből a következőket közlöm : „Mint a hitterjesztési egyesületeknek Emi- nenciád által kegyesen kinevezett egyházme­gyei igazgatója, kötelességemnek ismerem e minőségben végzett egy évi munkámról aláb­biakban jelentést tenni. Minthogy nálunk a missiós tevékenység­ről, annak méreteiről, módszereiről, eszkö­zeiről és szükségességéről általában kevés tájé­koztatás jelent meg s az összeomlás óta a hazai régi missiós egyesületek közül csak a 29. sz. Hitterjesz­tés egyesü­leteinek ajánlása.

Next

/
Oldalképek
Tartalom