Circulares literae dioecesanae anno 1925. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Csernoch principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

V.

v Nr. 3548. Summus Pontifex prc tertio Monu­mentorum E. S. volu­mine sibi oblato gra­tias agit. Vix ad sedem archiepiscopalem Strigo- niensem Dei et Apostolicae Sedis gratia evecti eramus, cum vestigiis praedecessoris Nostri Card. Simor inhaerentes de continuando, et si Deo placuerit, perficiendo opere Monumen­torum Ecclesiae Strigoniensis cogitare coepi­mus. Neminem latet, quibus ex causis impe­diti fuerimus, quominus votorum Nostrorum fieremus compotes. Finito bello superatisque aliis obstaculis, anno elapso tandem eo per­ventum erat, ut auctore Ludovico Crescendo Dedek tertium volumen Monumentorum typis mandari potuerit, integros sumptus editionis aere proprio persolvimus ad exemplum multo­rum Ecclesiae principum qui, dum pro munere sibi commisso saluti animarum operam darent, simul scientias provehere urbanitatemque pro modulo suo augere nunquam sollemne non habuerunt. Haud cunctati sumus exemplar voluminis nuper editi in tesseram filialis amoris submittere Summo Pontifici gloriose regnanti, qui gratias reddi pro oblato sibi munere clementer iussit. Litteras, quas Emus Secretarius Status ad Nos direxit, in perpe­tuam rei memoriam Vobis communicamus: „N° 17419. Dal Vaticano, die 12. Octobris 1925. Eme ac Rme Domine Mi Obssme, Ter­tium monumentorum pervetustae Ecclesiae Strigoniensis volumen, a Viro clarissimo Lu­dovico Dedek, tuo' iussu diligenter composi­tum atque editum, quod, superiore anno ad Beatissimum Patrem in amoris venerationisque testimonium misisti, Augustus Pontifex laeto gratoque animo excepit et perlegit. Procul dubio, inter praecipua quae Praedecessor tuus Card. Joannes Simor, in istius Archidioecesis incrementum opera perfecit, haec historica documentorum publicatio quae originem, fata, antiquorum dierum eventus istius Ecclesiae respicit, merito est annumeranda. Quod si Eidem non contigit magnum inceptum ad exitum perducere, sapientissime sane consilio decrevisti, ut opus ab eodem inchoatum con­tinuaretur. Quam oh rem Sanctitas Sua dum Tibi praefatoque viro Dedek vehementer gra­tulatur, gratias quam plurimas agens de oblato magno volumine eoque ornatissimo, in pa­ternae Suae benevolentiae signum Tibi ac illi Apostolicam Benedictionem impertit. Hanc nactus occassionem, sensus venerationis meae erga Te libenter exprimo, quibus manus tuas hu­millime deosculor meque profiteor Eminentiae Tuae addictissimum P. Card. Gasparri m. p.“ Strigonii, die 3. Decembris 1925. Szentatyánk, dicsőségesen uralkodó XL Pius pápa akarata, hogy a szent év utolsó napján az egész emberi nemet az Úr Jézus szentséges Szívének felajánljuk. Mindnyájan tapasztaljuk, hogy a lelkek még mindig nem nyugodtak meg a nagy meg­rázkódtatások után. Méltó, hogy a szent évet buzgó fohásszal fejezzük be és kérjük az Úr Jézust, hogy terjessze ki országának határait és adja meg a telkeknek a kegyelem békéjét. Árassza szét az emberek között Szentséges Szívének kegyelmeit, a bölcseség és tudomány kincseit, világosítsa fel a tévelygőket és vonzza magához, az élet és szentség forrásához. A Szent Szív közelségében találja meg az embe­riség elvesztett nyugalmát. Főleg nekünk van rá szükségünk, hogy a Szent Szív kegyelmeiből bőségesen merít­sünk. Sok a szenvedő lélek közöttünk, akik­nek Jézus Szent Szívétől kell megtanulni, ho­gyan kell a sors csapásait elviselni férfias, keresztényi lélekkel. A Szentatya szándéka szerint elrendelem, hogy az emberi nemnek felajánlását Jézus Szent Szívéhez minden plébánia-templomban elvégezzék a Szilveszter-esti ájtatosság kereté­ben. Nevezetesen ez alkalommal a Jézus szent­séges Szívéről szóló litánia a hozzá tartozó könyörgéssel, utána pedig a Rítus-kongregáció által külön e célra elrendelt felajánlási ima 1067. sz. Az emberi nem fel­ajánlása Jézus Szent Szívének. 3

Next

/
Oldalképek
Tartalom