Circulares literae dioecesanae anno 1917. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Csernoch principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

I.

5

tum fecit,"1 isque, in quo omnes gentes benedicentur, „factus pro nobis maledictum.“2 „Non est discipulus super magistrum.“3 Nullas igitur timeamus humiliationes, nullas expavescamus contumelias, quae in salvandis animis nobis occurrunt. Bonus Christi miles non solum strenue laborando, sed etiam fortiter patiendo suum sequatur Ducem, qui patiendo nomen ac munus suscipit Salvatoris. Iam in ipsa quidem sua incarnatione ut occidendus agnus mundum ingreditur Patrique suo, qui sacrificii corpus ipsi aptavit, dicit: ecce venio.4 Sed in circumcisione prima vice flammae consumentes huic agno admoventur primaeque sacrificalis sanguinis funduntur guttae. Sacrificia occipientis anni suscepturis en Summus nobis praeit Pontifex per proprium sanguinem introeundo in sancta.5 Tenellum corpus primaeque sanguinis guttulae hodie jam inchoant sacrificium in altari crucis consummandum. Grloriosum nomen Jesu laudabile ab ortu solis usque ad occasum6 sic intrat mundum, ut Salvatorem non solum signet, sed etiam efficiat; ut prima hac vice invocatum jam salutem nostram operetur.7 Salvator simul ac sacrificium mystico huius nominis tegitur vestimento; insignitus enim huius nominis signaculo per suam in circumcisione obedientiam, humilitatem ac dolorem tamquam propitiatori um nostrarum apparet: superbiae, inobedientiae ac sensualitatis, a quibus ut nos liberet, in tenellam suam carnem easdem assumit

1 II. Cor. B, 21.

2 G-al. 3, 13.

3 Matth. 10, 23.

4 Hebr. 10, 7.

6 Hebr. 9, 12.

6 Ps. 112, 3.

7 Rom. 50, 13.

puniendas. Corona divini nominis nec in prima sua impositione carere potuit spinis. Properat, festinat Redemptor exul- tatque ut gigas ad currendam viam salvandarum animarum, quarum siti initio sui muneris aeque ac in cruce torquebatur. 1

Dispensatores mysteriorum Dei2 piscatoresque hominum3 cum simus facti, Christi Domini jubemur sequi vestigia. Mysticam quandam Dominus a nobis quoque exigit circumcisionem. Si quis vult venire post me, abneget semetipsum,4 qui perdiderit animam suam propter me, inveniet eam.5 En spiritualis circumcisionis praeceptum omnibus Christi fidelibus impositum. Qui autem non proprias solum, sed aliorum quoque salvare debent animas, speciale a Domino habent mandatum: qui mihi ministrat, me sequatur.6

Negotia immortalium animarum nova serie dierum, qui nunc occipiunt, sumus suscepturi. Haud leve sane onus laboris graviusque illud reddendae coram Deo rationis. Singuli, quos hac sarcina gravati posuerimus gressus, singuli, quos in cura animarum susceperimus labores, cum circa pretiosissimi sanguinis Christi, hodie primitus fusi, versentur opera, districtissimo Dei subjacebunt judicio. Quod judicium tamen, si prospere successerit, sequetur remunerationis suavitas, quam oculus non vidit, nec auris audivit, cuiusque cogitatus in cor hominis non ascendit.7

Severo territi judicio amplissimoque allecti ac tracti praemio, gravi ac zeloso

1 Joann. 19, 28.

2 I. Cor. 4, 1.

3 Marc. 1, 17.

4 Matth. 16, 24.

5 Matth. 10, 39.

6 Joann. 12, 26.

1 I. Cor. 2, 9.