Circulares literae dioecesanae anno 1914. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Csernoch principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

XX.

190 cum et plurium Virginum vel non Virgi­num per Decretum S. R. C. diei 12 maii 1914 adprobata valentne inseri et adiici tantum Propriis Officiorum rite adpro- batis; an etiam ipsi Breviario Romano? Et sacra eadem Rituum Congregatio, audito specialis Commissionis suffragio, singulis quaestionibus propositis ita res­pondendum censuit: Ad I. Affirmative. Ad II. Legatur Missa ut in Festo Nativitatis B. Mariae Virg. cum Gloria sed sine Credo. Ad III. Affirmative ad primam partem, iuxta citatum decretum; negative ad se­cundam partem; quia per enunciata offi­cia ob plurium petitionem et instantem necessitatem provisum est ad tempus iuxta Motu Proprio Abhinc duos annos et ad mentem decreti approbationis edi­tionis typicae Breviarii Romani, diei 25 Martii 1914. Atque ita rescripsit ac servari man­davit. Die 7 augusti 1914. Fr. S. Card. Martinéin, Praefectus. L. f S. f Petrus La Fontaine, Ep. Charyst., Secretorius. Nr. 5693. De auctore et de modo compositionis epistolae ad hebraeos. Propositis sequentibus dubiis Ponti­ficia Commissio „De Re Biblica“ ita respondendum decrevit. Quaer. I. Utrum dubiis, quae primis saeculis, ob haereticorum imprimis abu­sum, aliquorum in Occidente animos tenuere circa divinam inspirationem ac Paulínam originem epistolae ad Hebraeos, tanta vis tribuenda sit, ut, attenta per­petua, unanimi ac constanti Orientalium Patrum affirmatione, cui post saeculum IV totius Occidentalis Ecclessiae plenus accessit consensus; perpensis quoque Sum­morum Pontificum sacrorumque Concilio­rum, Tridentini praesertim actis, necnon perpetuo Ecclesiae universalis usu, haesi­tare liceat, eam non solum inter cano­nicas, — quod de fide definitum est, — verum etiam inter genuinas Apostoli Pauli epistolas certo recensere? Resp. Negative. Quaer. II. Utrum argumenta, quae desumi solent sive ex insolita nominis Pauli absentia et consueti exordii saluta­tionisque omissione in epistola ad Heb­raeos, — sive ex eiusdem linguae graecae puritate, dictionis ac styli elegantia et perfectione, — sive ex modo quo in ea Vetus Testamentum allegatur et ex eo arguitur, — sive ex differentiis quibus­dam, quae inter huius ceterarumque Pauli epistolarum doctrinam exsistere praeten­duntur, aliquodomo eiusdem Paulinám originem infirmare valeant; an potius perfecta doctrinae ac sententiarum con­sensio, admonitionum et exhortationum similitudo, necnon locutionum ac ipsorum verborum concordia, a nonnullis quoque acatholicis celebrata, quae inter eam et reliqua Apostoli Gentium scripta obser­vantur, eamdem Paulinám originem com­monstrent atque confirment? Resp. Negative ad primam partem: affirmative ad alteram. Quaer. 111. Utrum Paulus Apostolus ita huius epistolae auctor censendus sit, ut necessario affirmari debeat, ipsum eam totam non solum Spiritu Sancto inspirante concepisse et expressisse, verum etiam ea forma donasse quo prostat? Rosp. Negative, salvo ulteriori Eccle­siae iudicio.

Next

/
Oldalképek
Tartalom