Circulares literae dioecesanae anno 1910 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

XXII.

269

apertoque tabernaculo, extrahit Ostenso- rium illudque ponit super corporale in medium altaris, tabernaculum claudit et Sanctissimum ascenso, si opus sit, scabello, sine nova genuflexione exponit super corporale in tlirono tabernaculi, quo facto descendit de scabello, si eo usus fuerit, et genuflectit ; descendit in planum et super infimum gradum in genua procumbit cum mediocri corporis inclinatione. Sine mora surgens imponit incensum absque benedictione et nihil dicens. Deinde genuflexus in infimo gradu Sanctissimum incensat. Tunc assurgens, ascendit sine reverentia praemissa, genuflectit ad altare, calicem in corporali more solito collocat, iterum genuflectit, accedit ad missale in cornu Epistolae, Missam diei perquirit, redux in medio altari denuo genuflectit, descendit in planum et praemissa simplici genuflexione in infimo gradu incipit Missam. Dum haec expositio fit cantores vel populus decantare possunt hymnum Pange lingua vel alium hymnum in lingua vernacula. Finita Missa non utique benedictionem elargiri licet, sed poterit recitare Litanias SS. Cordis cum formula consecrationis a p. m. Leone XIII. die 25. Maii 1899. proposita. (Vide Circul. Lit. anni 1899. pag. 87.)

XI. Ubi expositio tantummodo se- iunctim a Missa locum habet, uti in §. IX. habetur, sacerdos superpelliceo et stola cum pluviali albi coloris indutus accedet ad altare, et omnia perficiet ut in § praecedenti notatur.

XII. Quando in Missa binae consecrantur hostiae, altera pro sacrificio, altera pro expositione, Missa expositionis usque ad sumptionem non differt ab aliis Missis. Sumptione facta, antequam se purificet, celebrans Ostensorii lunulae sacram aptat hostiam, Ostensorium in medium corporalis deponit et ita prorsus se gerit, ac si Sanctissimum esset expositum. Calix post extersionem aptatur et collocatur non in medium altaris, sed a latere Evangelii. Finita Missa fiunt omnia uti in §. X. habetur.

XIII. Absque speciali induito apo- stolico in festo duplici (aut feriis, vigiliis et octavis privilegiatis, duplicia excludentibus) non licet cantare Missam votivam de SS. Sacramento; sed cantari debet Missa officii currentis (in paramentis respecti vi coloris festo aut Dominicae convenientis. S. R. C. 29. Jan. 1752. n. 2417.) cum commemoratione SSmi. (S. R. C. 12. Sept. 1840. n. 2814.); neque dici potest Credo ratione concursus populi aut ratione expositionis Sanctissimi. (S. R. C. 2. Dec. 1684. n. 1743.)

XIV. Commemoratio SS. Sacramenti publicae adorationi expositi: 1. in Missa solemni seu cantata ad altare expositionis semper dici debet; 2_ in Missa cantata et Missa privata ad quodcunque altare dici nequit in dupl. I. et II. cl., in Dominica Palmarum, in vigiliis Nativitatis Domini et Pentecostes (S. R. C. 2. Sept. 1741. n. 2365.); 3. praeter quos casus, dici debet in omnibus missis, ubi celebratur annua Sanctissimi adoratio; in aliis expositionibus ad libitum dici potest; 4. omittenda est haec commemoratio ob identitatem mysterii in festis: SS. Cordis Pretiosissimi Sanguinis, inventionis et exaltationis S. Crucis, Passionis, quippe Orationis in monte Oliveti, S. spineae Coronae, SS. Lanceae et clavorum, SS. Sindonis, SS. Quinque Vulnerum D. N. J. C. (Van der Stappen. S. Liturgia Tom. II. qu. 95.) (S. R. C. 3. Julii 1896. n. 3924.)

41