Circulares literae dioecesanae anno 1907 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae
XVIII.
242 parvulos, in omittenda lumborum unctione extremae unctionis, in ordine caeremoniarum ss. Noctis Resurrectionis Domini. Eiusdem pariter secuti sumus praescripta in allocutionibus et precibus lingua vernacula faciendis, quas tamen genio linguae hungaricae modernioris aptavimus. Rituali econtra Romano insistendum esse duximus praeter quaedam minoris momenti, in adhibendis et notandis titulis, capitibus atque numeris hucdum desideratis, item in ritu benedictionis aposto- licae, in ordine visitationis et benedictionis parvulorum aegrotantium, in praetermittendo benedictione cum ciborio finita sacra Communione, necnon in benedictione absque cantu impertienda in processione ss. Corporis Christi. Ex eodem pariter Rituali Romano praeter recentiorem in vigilia Epiphaniae benedictionis aquae formulam, alias quam plurimas cooptavimus benedictionum formulas. Demum quod potissimum est, cantum etiam Gregorianum addidimus, quem partim e Rituali Romano deprompsimus, partim vero per sodalitatem S. Caeciliae fieri ac respective ad fidem codicum Ecclesiae Strigoniensis manuscriptorum restitui mandavimus. Exigua tandem immutationum pars est, in qua Nos neque auctoritas Ritualis Cardinalis Pázmán, neque vero Cardinalis Scitovszky, sed nec Rituale Romanum munit. Sic in ordine recipiendi et absolvendi publice apostatas bifariam dividendo, prae oculis habuimus p. m. praedecessoris Nostri Alexandri Rudnay decretum die 1. Junii 1822 editum. In nonnulis solum clariorem et nulli ambiguitati faventem dispositionem quaesivimus, uti in ordine exequiarum. Prae primis autem ritum celebrandi matrimonii reddidimus magis perspicuum, eumque vigentibus sententiis dogmaticis accommodavimus: omittentes, quae ad matrimonii valorem non requiruntur, coniun- gentes, quae distabant, quin tamen consuetudines eatenus in patria nostra vigentes, easque plurium saeculorum usu sancitas, respuissemus. Tantummodo ad commodiorem dexterioremque Ritualis usurpationem disposuimus, ut orationes frequentius o-c curentes, ubique per extensum imprimantur. Nonnulla denique appendicis instar adiecimus ex Rituali Romano deprompta, quorum opportunitas cuique primo statim obtutu patebit. En principia nostra. Quae si ratione animoque religiose lustraveritis, persuasum omnino tenebitis, Nos quam optime consuluisse perpetuitati Ritualis Pazmaniani, et nihil aliud fecisse, quam quod et ipse magni nominis Antistes facturus esset, si hac nostra aetate de nova sui Ritulis editione deliberaret. Id unum superest Dilecti Filii, ut et vos eadam hunc codicem pietate suscipiatis, qua Nos eum antiquo illi typo restituimus simulque instauravimus. Caeterum uniformitati ac decori rituum et caeremoniarum quo melius providere cupientes, iterum iterumque vobis in virtute sanctae obedientiae iniungimus et districte mandamus, ut pristina Ritualis Strigoniensis editione adusque usurpata in posterum penitus et omnino omissa, deinceps a primis Kalendis Januarii 1908 in Sacramentorum administratione aliisque ecclesiasticis functionibus praesentem nonnisi librum Ritualem, a Nobis recognitum et castigatum adhibeatis, eius praescripta summa religione ad omnem amussim servantes. Valete iam, Dilecti Filii, et Nostri in precibus coram Deo fervidius fundendis memores estote.
